ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΕΒΗΣ – ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΕΒΗΣ – ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ 

Σήμερα Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2016 , στον Ι.Ν.Αγίου Παντελεήμονα στην Καλαμαριά προσευχηθήκαμε 40 ημέρες μετά την κοίμηση του ,για την ανάπαυση της ψυχής του συμπατριώτη μας Κωνσταντίνου Σέβη,απόστρατου της Ελληνικής Αστυνομίας. Θεία Πρόνοια και το μνημόσυνο του το διάβασε ο Μητροπολίτης Καλαμαριάς Ιουστίνος , ο οποίος μας καθήλωσε με τον λόγο του, με τις ευχές που ανάπεμψε , με τις δράσεις που έχει δρομολογήσει στην Μητρόπολη που ανέλαβε από τον Ιούνιο του 2015.

Σε τούτη την ώρα του πόνου συνάντησα την άξια σύζυγό του Σούλα που στάθηκε κοντά του ''κερί αναμμένο'' , τον γιό του Σάκη που είναι ίδιος ο πατέρας.
Αγκάλιασα το ΄΄παιδί μου΄΄ τον Ιωάννη Σέβη πρεσβύτερο γιό του αείμνηστου. Χάρηκα την οικογένεια που δημιούργησε στην Αθήνα, με την εκλεκτή του Διονυσία Ρέππα και τις δύο αεικίνητες θυγατέρες του την Αναστασία 6 ετών και την 2χρονη Δήμητρα. Το ότι κατόρθωσε ο Σέβης στην επαγγελματική του σταδιοδρομία να ανέβει στην έδρα ως εισαγγελέας ,δικαιώνει τον δάσκαλο του Οδυσσέα Τόσκα , τον Βασίλη Γκέλη κι εμένα γιατί αυτή την ευχή του δώσαμε , όταν συμμετείχε στις δράσεις του τμήματος νεολαίας και τα χορευτικά αρχικά και προήδρευε στις γενικές συνελεύσεις στη συνέχεια .

Ο Κωνσταντίνος Σέβης ήταν ένας καλός πατριώτης, ήρεμος, σταθερός, συγκροτημένος, νοικοκύρης. Ερχόταν με την γυναίκα του και τον γιό του Γιάννη στις εκδηλώσεις της Εστίας . Υπηρέτησε στα ελληνοαλβανικά σύνορα , στην Κρυσταλλοπηγή τη δεκαετία του 90, στα χρόνια της μεγάλης φυγής ομογενών και μη .

Στην φωτογραφία δίπλα στον δίσκο με το σιτάρι , είδα τον Σέβη με τη στολή και τα παράσημα, γιατί στην Εστία ερχόταν πάντα με κοστούμι. Και μου έδειχνε εμπιστοσύνη αφού του έψηνα τον ελληνικό καφέ όπως του άρεσε να τον πίνει παρέα με τον συνάδελφο του Ιωάννου , τα κυριακάτικα πρωινά την ηπειρωτική Εστία. Είχαν και το τραπέζι τους , στο κέντρο της αίθουσας, ''το τραπέζι των στρατηγών '' με τις '''στρατηγίνες''. Και αυτό το τραπέζι ορφάνεψε ,γιατί η Σούλα έθαψε τον Κώστα της και ο Χρίστος και η Βαγγελιώ Ιωάννου έθαψαν τον γιό τους Έκτορα -Γιώργο.

Το 2015 μάς ξέσκισε τις ψυχές. Και πονάμε ο ένας για τον άλλο. Τη στιγμή της απώλειας νοιώθουμε πόσο δεμένοι είμασταν τελικά μεταξύ μας ,γιατί καταφέραμε να γίνουμε μέλη της μεγάλης ηπειρωτικής οικογένειας της Ηπείρου της Θεσσαλονίκης ,της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης.

Γι΄αυτό επιτακτική ανάγκη γίνεται ο εμπλουτισμός του ηπειρωτικού ληξιαρχείου ,γιατί πρέπει να γνωριστούμε οι Ηπειρώτες μεταξύ μας έστω και διαδικτυακά και όποιος θέλει να χαρεί με τις επιτυχίες και την πρόοδο μας ας χαρεί, όποιος στάζει χολή ας δηλητηριαστεί από την κακία του.

Νανά -Αθηνά Μ.Τοτοκώτση

03.01.2016