''ΟΥΚ ΕΛΑΤΤΩ ΠΑΡΑΔΩΣΩ'' - ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑΝΝΗ ΣΑΡΙΔΗ- ΒΟΥΛΕΥΤΗ Α΄ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ- ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - 77η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΡΥΤΣΑΣ



''ΟΥΚ ΕΛΑΤΤΩ ΠΑΡΑΔΩΣΩ'' -

ΟΜΙΛΙΑ

ΓΙΑΝΝΗ ΣΑΡΙΔΗ- ΒΟΥΛΕΥΤΗ Α΄ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ **

ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

77η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΡΥΤΣΑΣ

26.11.2017





ΟΥΚ ΕΛΑΤΤΩ ΠΑΡΑΔΩΣΩ

Ου καταισχύνω τα όπλα (τα ιερά), ουδ' εγκαταλείψω τον παραστάτη ώ αν στοίχω. 
Αμυνώ δε/ και υπέρ ιερών και οσίων και μόνος και μετά πολλών και την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω, πλείω δε και αρείω / όσοις αν παραδέξωμαι. 
Και συνήσω των αεί κρινόντων /, και τοις θεσμοίς τοις ιδρυμένοις πείσομαι,/ και ούς τίνας άλλους / το πλήθος ιδρύσεται ομοφρόνως. 
Και αν τις/ αναίρη τους θεσμούς ή μη πείθηται, ουκ επιτρέψω, αμυνώ δε και μόνος και μετά πάντων. 
Και τα ιερά τα πάτρια τιμήσω. 
=======================================
φίλες και φίλοι

τη νύχτα της 13ης Νοεμβρίου 

κάποιοι Έλληνες έκαναν όνειρα, χωρίς να κοιμούνται...

Από εκείνα τα όνειρα που γίνονται 

μόνο όταν έχεις τα μάτια σου ορθάνοιχτα

και την ψυχή σου δοσμένη σε σκοπό.
=======================================
Και οι Έλληνες στρατιώτες

- ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ , ΕΧΩ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΝΑ

ΣΑΣ ΜΙΛΗΣΩ ΣΗΜΕΡΑ -

που στέκονταν ήρεμοι εκείνο το βράδυ

μέσα στη βροχή και το σκοτάδι ,

έχοντας καρφωμένα τα μάτια τους στο Ιβάν

και μετρούσαν τα λεπτά της ώρας

περιμένοντας το ξημέρωμα της 14ης Νοεμβρίου,

εκείνοι οι Έλληνες στρατιώτες 

είχαν ιερό σκοπό,

είχαν "αγιασμένο" σκοπό στην καρδιά τους 

και αυτός ήταν απλός :

ΟΥΚ ΕΛΑΤΤΩ ΠΑΡΑΔΩΣΩ

Εκεί στην καρδιά τους είχαν χαραγμένο

τον αρχαίο εφηβικό όρκο , 

την αμείλικτη προσταγή της Ιστορία του Έθνους

την ξεκάθαρη διαταγή που τους έδωσε η Συνείδηση τους.

ΟΥΚ ΕΛΑΤΤΩ ΠΑΡΑΔΩΣΩ

=======================================
Τίποτα από αυτά που έκαναν αυτοί οι άντρες

δεν γίνεται χωρίς να το λέει η Καρδιά σου...χωρίς να το στηρίζει η

ψυχή σου .

Γιατί πρέπει να έχει ατσαλένια θέληση 

για να βρει κανείς / την ψυχική δύναμη που χρειάζεται 

για να μπορέσει να συνεχίσει να πολεμά,

όταν γύρω του κάνει τόσο κρύο 

που οι σκέψεις παγώνουν μέσα στο κεφάλι του

και που γίνεται πλέον / ανθρωπίνως αδύνατο ,

να ξεχωρίσει πια κανείς /

το τί είναι αλήθεια και τί είναι ψέμα,

το τί είδες πράγματι και τί... σου έδειξαν 

ο... ήλιος και ο... πάγος,

ή τι σου έκρυψαν / η βροχή, το χαλάζι και το χιόνι.

ΟΥΚ ΕΛΑΤΤΩ ΠΑΡΑΔΩΣΩ

Αυτό νιώθανε κοιτάζοντας προς το όρος Μοράβα.

Αυτό τους κράταγε ζεστούς. Αυτό και οι Ψείρες.
======================================

Που να το πεις και ποιός να το πιστέψει /

πως οι στρατιώτες αυτοί /

-όσοι από αυτούς σώθηκαν-

δεν ξέχασαν ποτέ / τον ρόλο που έπαιξε η Ψείρα 

στο Έπος του 40. 

Δεν ξέχασαν πως η Ψείρα ΔΕΝ τους άφηνε να κοιμηθούν στο

χιόνι,

ΔΕΝ τους άφηνε σε ησυχία ούτε στιγμή,

και έτσι / με αυτό τον τρόπο

βασανίζοντας τους, τους έσωσε από το κρύο

τους έσωσε από το Θάνατο.

Κοιτάζαν προς την Κορυτσά

και ξέρανε πως προς τα εκεί κάπου /  θα πέφτανε νεκροί.

Κοιτάζαν προς την Κορυτσά

αλλά εκεί βλέπανε τα πρόσωπα των αγαπημένων / των

οικογενειών τους.
=======================================
Κοίταζαν προς την Κορυτσά

και δεν υπήρχε βουνό που να μην μπορούν να σκαρφαλώσουν ,
δεν υπήρχε θάλασσα που να μην μπορούν να κολυμπήσουν ,
ποτάμι που να μην μπορούν να διασχίσουν ,
δεν υπήρχε τίποτα να τους σταματήσει ,

γιατί μέσα τους ο καθένας είχε την Ελλάδα ολόκληρη .
======================================
Εκεί τους περίμεναν

η Βενέτσια, η Πάρμα και η Πιεμόντε.

Εκεί τους περίμεναν / και η Μοδένα, η Αρέτσο
αλλά και οι αλπινιστές της Τριεντίνο

και καμπόσοι άλλοι Μελανοχιτώνες και Βερσαλλιέροι.
=======================================

Εκεί θα άφηναν τα κόκκαλα τους...
εκεί θα πότιζε το αίμα τους το χώμα ,
εκεί η ανάσα τους θα τελείωνε ,
εκεί η δόξα , η τιμή , εκεί η οικογένεια , τα όνειρα , η Πατρίδα , όλα εκεί ….


Ανάμεσα σε ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ μεραρχίες Ιταλών

με ονόματα πανέμορφων πόλεων , που δεν θα έβλεπαν ποτέ.

Και το γνώριζαν καλά αυτό.

Αυτό που δεν γνώριζαν
ήταν πως εκτός από τις Ιταλικές Μεραρχίες
και το Ιταλικό πυροβολικό 

τους περίμεναν και πράγματα 

που δεν είχαν δει αλλά ούτε και ακούσει 
ποτέ στη ζωή τους.

Τους περίμεναν ΤΑΝΚΣ και ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ !
=======================================
Το ρολόι όμως έδειχνε έξι και μισή.

Το ξημέρωμα της 14ης του Νοέμβρη είχε έρθει

και ότι και και αν τους περίμενε μπροστά

εκείνοι ήταν αποφασισμένοι
να πάνε και να το συναντήσουν.

Γιατί ξέρανε / πως εκεί / μαζί με το Θάνατο

θα βρίσκανε και τους Ήρωες των Ελλήνων.



1) Στις μηδέν έξι και τριάντα το πρωί 

της 14ης Νοεμβρίου 1940

από τη μία μέχρι την άλλη άκρη του Αλβανικού Μετώπου,

από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους  , μέχρι τις όχθες της Μεγάλης Πρέσπας

οι Έλληνες στρατιώτες

15 μόλις (!) ημέρες μετά την πρώτη επίθεση των Ιταλών

και χωρίς απολύτως καμμία προετοιμασία από βολές πυροβολικού

εκτοξεύουν αιφνιδιαστικά και με αποφασιστικότητα την ελληνική επίθεση !
======================================

Οι στρατιώτες της φτωχής Ελλάδας 
τολμούν να κάνουν το αδιανόητο !

Τολμούν και διατάζουν επίθεση !

Τολμούν και φωνάζουν ΑΕΡΑ !
=======================================
Η 15η Μεραρχία εξόρμησε από τη χερσόνησο του Πυξού

ανάμεσα από τις δύο λίμνες των Πρεσπών

και μέχρι τις 10:00 πμ, μέσα σε 3 - 4  ώρες δηλαδή,

διέσπασε την κύρια γραμμή αντίστασης των Ιταλών

ενώ μέχρι το απόγευμα και έπειτα από μάχες σώμα με σώμα

με ξιφολόγχες και με χειροβομβίδες

είχε καταλάβει το στρατηγικά κρίσιμο ύψωμα 1480

και είχε αποκτήσει τον απόλυτο έλεγχο 

της εξαιρετικά σημαντικής γέφυρας του ποταμού Δεβόλη.
======================================
Χωρίς την γέφυρα αυτή άθικτη

η ελληνική επίθεση ήταν καταδικασμένη να καθυστερήσει

και αυτό θα είχε απρόβλεπτες 

-αλλά σίγουρα αρνητικές- 

συνέπειες για τον ελληνικό στρατό.
=======================================
Το γνώριζαν αυτό πολύ καλά οι Ιταλοί

και για αυτόν ακριβώς τον λόγο / είχαν φροντίσει από νωρίς
να την παγιδεύσουν με εκρηκτικά.
Το γνώριζαν αυτό όμως και οι Έλληνες.

Το γνώριζε και ένας Λοχίας του 33ου Συντάγματος Πεζικού,

ο οποίος 

όταν πρώτος αυτός αντιλήφθηκε την προσπάθεια των Ιταλών

να ανατινάξουν την γέφυρα /
πήρε μόνος του την πρωτοβουλία

και χωρίς να περιμένει διαταγή από κανέναν

επιτέθηκε με αυτοθυσία
προλαβαίνοντας να κόψει το πυροδοτικό καλώδιο

πριν πέσει γαζωμένος από τους Ιταλούς

που του έριχναν με λύσσα ανήμποροι να τον σταματήσουν.

Έτσι σώθηκε η γέφυρα του ποταμού Δεβόλη.
======================================
Το όνομα του ηρωικού Λοχία

συγχωρέστε με / όσο και αν έψαξα 

στον χρόνο που είχα και για να προετοιμαστώ

δεν κατάφερα να το βρω.
Επιβεβαίωσα το περιστατικό από πηγές /
αλλά δεν πρόλαβα να βρω το όνομα του.

Και επειδή ως βουλευτής

περνάω πολύ συχνά μπροστά
από το μνημείο του άγνωστου στρατιώτη

και κάνω διάφορες σκέψεις

δεν θέλω να νιώθω άσχημα για αυτό 
και δεν θα το αφήσω έτσι...

Θα προσπαθήσω να το βρω.

Είναι κάτι που θα σας το χρωστάω για την επόμενη συνάντηση μας!
=======================================
Όποιο και αν ήταν όμως 

το όνομα του ηρωικού Λοχία /
χάρη στην δική του αυτοθυσία

εκείνο το βράδυ της 14ης Νοεμβρίου
οι Ιταλοί βλέπανε πλέον εφιάλτες

Την ίδια στιγμή / στο ελληνικό στρατόπεδο

ο Διοικητής Πεζικού Συνταγματάρχης Μπεγέτης Ιωάννης

δεχόταν τη διαταγή 

να συγκροτήσει ένα μικτό Απόσπασμα

αυτό που πέρασε αργότερα στην Ιστορία 

ως το ηρωικό "Απόσπασμα Μπεγέτη".


2) Το πρωινό της 15ης Νοεμβρίου

οι Έλληνες στρατιώτες του Αποσπάσματος Μπεγέτη

ξεκίνησαν με σκοπό να καταλάβουν τα υψώματα της Πρόπας

στο νότιο τμήμα της Μοράβα ,

καθώς και το ύψωμα 1779 / το κέντρο δηλαδή της Οροσειράς.
=======================================
Με λίγα λόγια / σε αυτούς ανατέθηκε η κατάληψη 

του μεγαλύτερου μέρους του βουνού της Μοράβα

που φύλαγε τον δρόμο για την Κορυτσά.

Και ακριβώς αυτό έκαναν. Έκαναν το καθήκον τους
Και παρά το γεγονός
Πως τους σφυροκοπούσε ανελέητα η Ιταλική Αεροπορία,
οι Έλληνες στρατιώτες του Αποσπάσματος Μπεγέτη 

κατόρθωσαν μέχρι το βράδυ να ελέγχουν τα υψώματα 1259 και 1271

και να πετύχουν έτσι

ακέραιους τους αντικειμενικούς σκοπούς της ελληνικής επιθέσεως.
======================================
Παράλληλα στο Νότο

η Δέκατη Μεραρχία κατέλαβε το ύψωμα Σταυροειδές

από όπου ήλεγχε πλέον πολύ σημαντικά περάσματα.
=======================================
Την ημέρα εκείνη ο Ιταλός στρατηγός Σοντού

εξέδιδε Ημερήσια Διαταγή 

με την οποία καλούσε τους Ιταλούς στρατιώτες στην Κορυτσά

να αγωνιστούν μέχρις εσχάτων 
γιατί... διακυβευόταν η τιμή της Ιταλίας.
======================================

Η ελληνική γροθιά είχε ξεκινήσει να σφίγγει δυνατά 

γύρω από τις μεραρχίες του Ντούτσε.
3) Την τρίτη μέρα της ελληνικής επιθέσεως

στις 16 Νοεμβρίου

το υψώμα 1500, το ορεινό συγκρότημα Χήπετς και το χωριό Ρέσνιτσε

περνάνε σε ελληνικά χέρια.


Ο Διοικητή του θρυλικού 35ου Πεζικού Συντάγματος

ο Αντισυνταγματάρχης Τζαναβάρας Μιχαήλ

σε γράμμα του προς τον πρόεδρο της Κοινότητας της Σιάτιστας

περιέγραφε τα κατορθώματα των αντρών του

με τα παρακάτω λόγια:

"Εξορμήσαντες εκ της γραμμής των συνόρων

επολέμησαν με άφθαστον ηρωισμόν και καρτερίαν

υπό τα φονικά πυρά και υπό τον συνεχή βόμβον 

των υπέρ τας κεφαλάς των

διαρκώς ιπταμένων βομβαρδιστικών εχθρικών αεροπλάνων

και διέρρηξαν αυτοί πρώτοι /

την αμυντική τοποθεσία της Μοράβα /

ήτις υπερήσπιζε την πόλιν της Κορυτσάς

συλλαβόντες , πολλούς αιχμαλώτους 

και κυριεύσαντες πυροβόλα και κάθε είδους άλλο πολεμικό υλικο.

Και συνεχίζοντες τας αιματηράς προσπάθειας των

καταλαμβάνουν εξ εφόδου δια της λόγχης

τα αλλεπάλληλα, απόκρημνα

και πλήρη ελλοχευουσών αντιστάσεων

υψώματα και χαράδρας /

δια να επιτύχουν τελικώς την άνοδο των

επί των υψηλοτέρων κορυφών της Μοράβα

και να τοις προσφερθή 

ως ανταμοιβή του ηρωισμού των

το θέμα της Ελληνικής Κορυτσάς.

Το βράδυ της 16ης Νοέμβρη η Κορυτσά

ήταν πιό κοντά στην Ελλάδα.


4) Μέχρι το μεσημέρι της 17ης Νοεμβρίου

οι ελληνικές δυνάμεις ελέγχουν απόλυτα

ολόκληρη την κορυφογραμμή της Πρόπας.


Το ελληνικό πυροβολικό μπορεί και στοχεύει πλέον

τη μεγάλη δημοσιά, 

τον δρόμο που ενώνει την Ερσέκα και την Κορυτσά

και για πρώτη φορά 

το σημάδι του φτάνει μέχρι το αεροδρόμιο και τους στρατώνες

της Ιταλικής Διοίκησης στην Κορυτσά.


5) Την επόμενη μέρα στις 18 Νοέμβρη

το ελληνικό πυροβολικό βρυχάται

παρέχοντας -όσο αυτό ήταν δυνατό- κάλυψη 

ώστε οι ήρωες του Αποσπάσματος Μπεγέτη 

να βγουν ξανά μπροστά / και να ξεχυθούν

από τα υψώματα και τις πλαγιές της Πρόπας

με κατεύθυνση πια προς τη Ντάρδα.
=====================================
Στην επίθεση συμμετέχει και η 13 Μεραρχία

που μόλις είχε φτάσει στο μέτωπο.

Το κρύο, η κούραση της νυχτερινής πορείας

και η απειρία των φαντάρων της 

απέναντι στην σφοδρότητα της Ιταλικής υπεροπλίας

επέτρεψαν να δημιουργηθεί αρχικά μια σύγχυση 

ανάμεσα στους άντρες της 13ης Μεραρχίας

οι οποίοι για κάποιο διάστημα έχασαν την επαφή μεταξύ τους

και δημιουργήθηκε έτσι η εντύπωση
πως είχε σπάσει η ελληνική γραμμή.
=======================================
Το Γενικό Επιτελείο φρόντισε να απομακρύνει αμέσως

σχεδόν όλους τους αξιωματικούς της Διοίκησης της Μεραρχίας

την οποία παρέδωσε στα ικανά χέρια

του έως τότε Αρχηγού του Πυροβολικού Σώματος

του υποστράτηγου Μουτούση

ο οποίος το πρώτο πράγμα που έκανε ως Μέραρχος πια

ήταν να διατάξει εκ νέου Επίθεση για την επόμενη μέρα !

Η διαταγή του τελείωνε ως εξής:

Την Επίθεσιν θα υποστηρίξω δια του βαρέος πυροβολικού 
και θα την παρακολουθήσω έφιππος εκ του εγγύς».
==============================================
6) Ξημερώνοντας η 19η του Νοέμβρη
ο Ιταλός στρατηγός Κουηρίνο Αρμελίνι 
αυτός που λίγες μέρες πριν το ιταλικό τελεσίγραφο της 28ης Οκτωβρίου
καθησύχαζε τον αρχηγό του Ιταλικού Γενικού Επιτελείου
τον στρατάρχη Πιέτρο Μπαντόλιο
λέγοντας του να μην ανησυχεί
γιατί...: "οι Έλληνες δεν θα αντιστέκονταν
και δεν θα χρειαζόταν η συμβολή της Ιταλικής Πολεμικής Αεροπορίας"

ήταν αισιόδοξος για το αποτέλεσμα .
=======================================
Αυτός ο ίδιος όμως / αργότερα την ίδια μέρα 

έχοντας χάσει το χαμόγελο του
σημείωνε στο ημερολόγιο του:


«Ο Ντούτσε σήμερα είχε χείριστη διάθεση 
εξαιτίας της κατάληψης της Ερσέκας 
από τους Έλληνες. 
=======================================
Η Ερσέκα είναι ιδιαίτερα αξιόλογη θέση 
καθόσον διακόπτει τις συγκοινωνίες 

και παρέχει ευκολία ανάπτυξης δράσης 
κατά της Κορυτσάς».
=======================================
Την ίδια στιγμή στο ελληνικό μέτωπο 

ενισχύεται η δραστηριότητα της νεοσύστατης "Ομάδας Μεραρχιών Κ"

η οποία -αποτελούμενη από τους άντρες 

της Δέκατης και Ενδέκατης Μεραρχίας-

κατείχε υπό τις διαταγές του αντιστράτηγου Κοσμά

το αριστερό κομμάτι του μετώπου της Μοράβα. 
=======================================
Το βράδυ της 19ης του Νοέμβρη

οι Έλληνες στρατιώτες ξεκινούν να προετοιμάζονται
με απερίγραπτη ψυχραιμία και επιμέλεια

έχοντας σκοπό να εξαπολύσουν την τελική τους επίθεση...

Την επίθεση για την απελευθέρωση της Κορυτσάς.

=======================================
7) Η πυκνή ομίχλη και οι απάνθρωπες καιρικές συνθήκες

που επικρατούσαν το πρωινό της 20ης Νοεμβρίου

στο υψίπεδο της Κορυτσάς

επιτρέπουν στις ελληνικές δυνάμεις 

να συνεχίσουν την πυρετώδη προετοιμασία τους

καθ όλη την διάρκεια της ημέρας η οποία συνεχίστηκε και όλη τη

νύχτα

προς το ξημέρωμα της 21 Νοεμβρίου.
=======================================
8)  «Το πρωί της 21ης 

έδωσαν διαταγή να προχωρήσει το Τάγμα 

και να καταλάβει το ύψωμα Βίγλα ή Δράνοβο, 

το τελευταίο που έπεσε πριν την Κορυτσά. 


Πήραμε από την κορυφή του Μοράβα τον κατήφορο μέσα στις οξιές. 

Άρχισαν να μας βάζουν από τα γύρω υψώματα 
με βλήματα πυροβολικού. 

Εγκαιροφλεγείς βολές έσκαγαν 
πέντε μέτρα πάνω από τα κεφάλια μας. 

Σταμάτησαν για λίγο και αρχίσαμε πάλι την πορεία μας.
Πηγαίναμε με τραγούδια. 

Άρχισε να τραγουδά ο Κωνσταντίνος Παρδάλης 
από το Κηπουριό  : 

«Στην πέτρα κάθεται ο γαμπρός…». 


Συγκεντρώθηκε όλος ο Λόχος 
και διατάχτηκε ο λοχαγός να κάνει επίθεση. 

Καθυστερήσαμε, γιατί άργησε να βάλει το πυροβολικό. 

Ο διοικητής του Τάγματος Στολιόπουλος 
άρχισε να βρίζει γιατί αργοπορούσαν !!!

και τότε δεν άντεξε ο διοικητής του λόχου Δρακόπουλος 

και διέταξε να γίνει η εξόρμηση. 
======================================
Η 1η διμοιρία με τον Κοτζιαμάνη δεν μπορεί να προχωρήσει. 

Τραυματίζεται ο Κοτζιαμάνης και ένας Τσιαμέτης. 

Σταματούν αυτοί και διατάζεται η διμοιρία του Σπυρούλη. 
=======================================
Ούτε και αυτή μπόρεσε να προχωρήσει, 

διότι οι Ιταλοί είχαν τα χαρακώματα στις ρίζες από τα έλατα 

και την κορυφογραμμή που έπρεπε να περάσουμε την θέριζαν.
=======================================
Ανέλαβε τότε την επίθεση 
ο λοχαγός με την ομάδα διοικήσεως του λόχου. 

Καθώς βάδιζε ο λοχαγός μπροστά, 

ο Ιταλός βγήκε από το χαράκωμα να τον χτυπήσει με το ξίφος.

Ήταν ο λοχίας με το πολυβόλο και τον σκότωσε. 

Άρχισε η επίθεση στις 13:00 
και τελειώσαμε στις 22:00 τη νύχτα. 

Εκεί βαρέθηκαν ο Κωνσταντίνος Παρδάλης από το Κηπουριό

και ο Στέργιος Ψάρρας από το Κοσμάτι».
=======================================
Έτσι αφηγήθηκε τα γεγονότα εκείνης της ημέρας
της 21ης Νοεμβρίου 1940

ο τότε στρατιώτης του 9ου Λόχου του ηρωικού Τάγματος Γρεβενών

Ιωάννης Στεργίου του Θεοδώρου, 
από το Σπήλαιο,  
σε αφήγησή του τη δεκαετία του 1960

σύμφωνα με τον υποστράτηγο εν αποστρατεία, κύριο Βήττο Χρήστο

ο οποίος έχει γράψει ένα καταπληκτικό αφιέρωμα
σχετικά με τις ηρωικές πράξεις του Τάγματος Γρεβενών. 

Έτσι πήραμε και το ύψωμα 1900
αλλά και άλλα -εξίσου κρίσιμα- υψώματα
που βρίσκονταν πιό νότια / και από εκεί μπορούσαμε πια

να σπάσουμε την ιταλική αμυντική γραμμή της Μοράβας.=====================================
Το απόγευμα της 21ης Νοεμβρίου

ο Τσιάνο έγραφε:

«ο Σοντού ανακοίνωσε / ότι προτίθεται να εκκενώσει την Κορυτσά

και να συμπτύξει ολόκληρο το μέτωπο.Ο Μουσολίνι του ζητά να το σκεφτεί καλύτερα,
αλλά η υποχωρητική κίνηση είναι ήδη σε εξέλιξη
και δεν μπορεί πλέον να ανακοπεί…». 
=====================================
Την ίδια ώρα το Ελληνικό Γενικό Στρατηγείο πληροφορούνταν
πως Γιουγκοσλάβοι αντάρτες έβλεπαν
τους Ιταλούς στρατιώτες να υποχωρούν 

εγκαταλείποντας ηττημένοι την Κορυτσά
κατευθυνόμενοι προς το Πόγραδετς

για να μην τους υπερφαλλαγγίσουν οι Εύζωνες.

Η φάλαγγα που είχαν σχηματίσει οι Ιταλοί στρατιώτες / ξεπερνούσε τα 18 χιλιόμετρα.


9) Σας διαβάζω τα λόγια του Λοχία Γκούμα 

όπως τα έγραψε στο ημερολόγιο του :


Τέλος, την 22αν Νοεμβρίου του 1940 

διατασσόμεθα να εισέλθωμεν εις Κορυτσάν. 

Η ημέρα αυτή είναι η ημέρα της απελευθερώσεως 

της ελληνικωτάτης Κορυτσάς. 

Με επί κεφαλής τον πάντοτε δρώντα εν τω αγώνι 

ταγματάρχην μας Παλαιοδημόπουλον 

εξεκινήσαμεν από ύψος Μοράβα 1.800 μέτρα, 

περί ώραν 1ην – 2αν μεσημβρινήν 

με αντικειμενικόν σκοπόν την είσοδον εις την Κορυτσάν.»

και συνεχίζει πιο κάτω:

«Εισερχόμεθα εις τα πρώτα σπίτια της Κορυτσάς. 

Οι ορισθέντες πολίται διά την υποδοχήν 

μόλις μας αντίκρυσαν ήρχισαν να μας διανέμουν δώρα. 

Τουτέστιν, 
τσιγάρα, γλυκά, φρούτα και τόσα άλλα. 

Μετά προχωρούμε διά το κέντρο της. 

Από την μία άκρη της πόλεως, έως την άλλην 
είχαν παραταχθή αι χιλιάδες των κατοίκων της 

διά να μας υποδεχθούν. 

Το τι συνέβη κατά την νύκτα εκείνη δεν περιγράφεται. 

Το «καλώς ήλθατε» και το «ζήτω» 
ηκούετο από χιλιάδες στόματα. 

Συγκινητικότατη υπήρξεν η υποδοχή μας. 

Από την μεγάλη τους χαρά 
πολλοί εκ των κατοίκων της έκλαιον. 

Απ’ όπου κι αν περνούσα 
άφθονα τσιγάρα μας εδίδοντο εκ των πολιτών. 

Εγώ δε τους έλεγα: 

«Έλληνες είστε; Έλληνες;» 

«Ναι, ναι Έλληνες», με έλεγαν.».

Φίλες και φίλοι
στις 22 Νοεμβρίου 1940

η Κορυτσά απελευθερώνεται για τρίτη φορά στην Ιστορία της από τον ελληνικό στρατό.
======================================
Η Κορυτσά είχε απελευθερωθεί ήδη δύο φορές
με πρώτη εκείνη κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων
και δεύτερη με το "Πρωτόκολλο Αυτονομίας της Κέρκυρας" του 1914.
=====================================
Τώρα για τρίτη φορά, η Κυανόλευκη 
με διαταγή του Αντισυνταγματάρχη Θεοδωράκη
κυμάτιζε υπερήφανα στο Δημαρχείο

και τα μπαλκόνια των σπιτιών της πόλης.
=======================================
Η νίκη αυτή των Ελλήνων

ήταν η πρώτη ήττα των δυνάμεων του Άξονα. 

Οι συνθήκες δε / κάτω από τις οποίες την πέτυχαν 
δεν περιγράφονται με λόγια.
=======================================
Οι κακουχίες και τα εμπόδια που αντιμετώπισαν
οι Έλληνες στρατιώτες στο Αλβανικό Μέτωπο
δεν χωράνε στο μυαλό του σύγχρονου Έλληνα.
Δεν μπορούμε καν να τις φανταστούμε.
=======================================
Αυτό όμως που έφτασε σε εμάς

αυτό που έμεινε ζωντανό από εκείνους τους Ήρωες
και συνεχίζει να μας εμπνέει μέχρι και σήμερα

αυτό που μπόρεσε και χώρεσε σε μια μοναχά λέξη,

μια λέξη ελληνική,
ικανή να προκαλέσει  με το άκουσμα της

ρίγη συγκίνησης και σεβασμού στους φίλους
και ανείπωτο τρόμο στους εχθρούς

αυτό που χώρεσε στην ιαχή ΑΕΡΑ

και έφτασε σε εμάς ατόφιο / είναι εκείνο 

που κράτησε την καρδιά τους ζεστή

για να μπορέσουν να γράψουν άλλο ένα ελληνικό έπος το έπος του 40.


ΟΥΚ ΕΛΑΤΤΩ ΠΑΡΑΔΩΣΩ


Ο αρχαίος εφηβικός όρκος , 
Η αμείλικτη προσταγή της Ιστορία του Έθνους
Η ξεκάθαρη διαταγή της Συνείδηση κάθε Πατριώτη.
================================
Φίλες και φίλοι
Είναι ιδιαίτερη τιμή για μένα η ιδιότητα του βουλευτή , του Ελληνικού Κοινοβουλίου .

Είναι μεγάλη η ευθύνη απέναντι στους προγόνους μου αλλά και σε όσους αφήσω πίσω μου .

Σε αυτή την μάχη , την πιο μεγάλη μάχη εν καιρώ ειρήνης που δίνει ο λαός της πατρίδας μας ,δηλώνω παρών με όλες μου τις δυνάμεις , με όλη μου την ψυχή θεωρώντας ανέντιμο να παραδώσω κάτι λιγότερο από αυτό που παρέλαβα .

ΟΥΚ ΕΛΛΑΤΩ ΠΑΡΑΔΩΣΩ
Δε θα ντροπιάσω τα όπλα μου, ούτε θα εγκαταλείψω τον παραστάτη μου με όποιον και αν στοιχηθώ.

Θα αμύνομαι υπέρ ιερών και οσίων, και μόνος και με πολλούς και την πατρίδα δε θα παραδώσω μικρότερη, αλλά μεγαλύτερη και πολεμικότερη απ' όση θα μου παραδοθεί.

Θα συντάσσομαι με τους αιώνιους κριτές και θα πειθαρχώ στους θεσπισμένους θεσμούς και σε όποιους άλλους το πλήθος θεσπίσει ομόφωνα.

Κι αν κάποιος αναιρέσει ή αμφισβητήσει τους θεσμούς δεν θα το επιτρέψω, και θα αμυνθώ και μόνος και με όλους.

Και τα πάτρια ιερά θα τιμήσω. 

Σε αυτόν τον αγώνα, τον σύγχρονο μεγάλο αγώνα, δεν χρειάζονται μεγάλα λόγια , χρειάζονται πράξεις . Οι ήρωες της Κορυτσάς , δεν την απελευθέρωσαν με τον λόγο τους , αλλά με τις πράξεις τους .
Τα μεγάλα όνειρα θέλουν και δυνατές ψυχές , και ενωμένες ψυχές , ψυχές Ελλήνων .
Η παρακαταθήκη που άφησαν πίσω θα πρέπει να βαραίνει την συνείδηση όλων μας .

Ας είναι η μνήμη των πεσόντων αιώνια .



** 
πηγή: Ιστοσελίδα www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Viografika
ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ

Ιωάννης Γεωργίου Σαρίδης

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Στοιχεία Επικοινωνίας

Email:
i.saridis@parliament.gr
Διεύθυνση:
Βουλής 4, Γραφείο 115, Τ.Κ. 105 62 Αθήνα
Τηλέφωνο: 210 3706129, 210 3706329

Προσωπικά Στοιχεία

Τόπος και Ημερομηνία γέννησης:
Ο Ιωάννης Σαρίδης γεννήθηκε το 1966 στο Αιγάλεω Αττικής.
Οικογενειακή Κατάσταση:
Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών.
Επάγγελμα:
Εργάζεται από το 1991 ως εργοδηγός εργοταξιάρχης μηχανικός σε τεχνικές εταιρείες.
Σπουδές:
Σπούδασε στο Τμήμα Αγρονόμων – Τοπογράφων του ΕΜΠ.
Ξένες γλώσσες:
Αγγλικά.

Κοινοβουλευτικές Δραστηριότητες

Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στην Α' Θεσσαλονίκης με την Ένωση Κεντρώων στις εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015.

Πολιτικές / Κοινωνικές Δραστηριότητες

Εντάχθηκε στην Ένωση Κεντρώων από το 2008, ενώ έχει πολιτευτεί και προηγούμενες φορές σε εθνικές εκλογές.

Επιτροπές (Τρέχουσα Περίοδος)