Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΕΦΥΓΕ Του Βασίλη Γκέλη ταμία της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης , εκπροσώπου προσφύγων από Αλβανία

Στη μνήμη του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κυρού ΣΕΡΑΦΕΙΜ, ο οποίος εκοιμήθη στις 10 Απριλίου 1998,  δημοσιεύουμε τον αποχαιρετιστήριο λόγο τού Β.Γκέλη από την έκδοση της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης με την επωνυμία ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ ( Έτος 3ο,αρ.φύλλου 10,Απρίλιος ,Μάιος,Ιούνιος 1998) 

===========================================
Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΕΦΥΓΕ

Του Βασίλη Γκέλη
ταμία της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης ,
εκπροσώπου προσφύγων από Αλβανία
 
  Στην εποχή μας , που ο άνθρωπος δύσκολα συγκινείται από υψηλές εξάρσεις και δυσκολότερα εμπνέεται και παρορμάται σε θυσίες για τους άλλους, η προβολή μορφών σαν του ΣΕΡΑΦΕΙΜ είναι αναγκαία, γι΄αυτό με το σεμνό αυτό μνημόσυνο δεν εκφράζουμε μόνο την ευγνωμοσύνη μας , αλλά εκτελούμε και ένα άλλο ιερό χρέος , να διατηρήσουμε στη μνήμη όλων και ιδιαίτερα της νέας γενιάς, ένα υπέροχο αγωνιστή ιεράρχη ,που ολόκληρη η ζωή του ,ο πνευματικός και κοινωνικός του βίος, ήταν μια φλογερή μαρτυρία πίστεως στα θεία και ανθρώπινα ιδανικά.
  Ο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Σεραφείμ προβάλλει ως ξεχωριστή εκκλησιαστική και ε
θνική μορφή.

  Αναδείχθηκε άξιος των επιταγών των καιρών και των προσδοκιών των Βορειοηπειρωτών,ως πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (Κ.Ε.Β.Α) και επετέλεσε στο ακέραιο το καθήκον του .
  Ήταν πρώτος στις εκδηλώσεις ,κορυφαίος στις διαμαρτυρίες.
  Στο Πάνθεον των αγωνιστών της Β.Ηπείρου ,μαζί με τον εκ Κορυτσάς καταγόμενο Μητροπολίτη Αργυροκάστρου Παντελεήμονα, ο οποίος του παρέδωσε την αρχηγία του Βορειοηπειρωτικού Αγώνος και τον Δρυϊνουπόλεως ,Πωγωνιανής και Κονίτσης ,τον Πατρο-Κοσμά του 20ου αιώνα Σεβαστιανό, κατέχει την πρώτη θέση, γιατί ήταν κορυφαίος πρόμαχος της εθνικής ιδέας και δράσεως.
  Ολόκληρη η ζωή του υπήρξε μια εμπνευστική προσφορά,προσπαθούσε πάντοτε να μετατρέψει τον πόθο σε έργο θυσίας και τη νοσταλγία σε αρετή και οσιότητα.
  Ο ιεράρχης στάθηκε ακηλίδωτος , ένας ηγέτης με ηθικό κάλλος, που έπεσε αγωνιζόμενος , ευθυτενής, γενναίος και ένδοξος. Υπήρξε μεγάλη μορφή εθνική,μεγάλη προσωπικότητα εκκλησιαστική ,μεγάλη και γενέα ψυχή.
  Πορεύτηκε ως ο καλός αγωνιστής και προσέφερε πολλά στην εκκλησία και στην πατρίδα μας και προπάντων στον αγώνα υπέρ της Βορείου Ηπείρου .
  Σεμνός αλλά και συνάμα δυναμικός ιεράρχης ο Σεραφείμ υπήρξε άξιος σταυροφόρος της ένδοξης κληρονομιάς του έθνους ,στάθηκε πάντοτε όρθιος στις προφυλακές της θυσίας.
  Βρέθηκε μπροστά σε πολλές και δύσκολες περιστάσεις τις οποίες αντιμετώπισε με αξιοθαύμαστη δεξιοτεχνία ,δικαιώνοντας την ιερά αποστολή του.
  Συνδύαζε το μεγαλείο με την απλότητα ,γι αυτό και το σκήνωμα του το προσκύνησαν μικρά παιδιά,νέοι,ώριμοι άνδρες, γυναίκες, υπερήλικες, εξουσία και λαός, εχθροί και φίλοι.
  Τον ξεπροβόδισαν θαρρείς και ήταν δικός τους άνθρωπος ,πατέρας, αδελφός, παππούλης, με πόνο ψυχής και βουβό κλάμα.
 Ο Σεραφείμ ήταν μια πολύπτυχος μορφή. Κάθε πτυχή του ήταν και μια περίπτυξη,   Περίπτυξη αγάπης προς το Θεό και τον άνθρωπο. Πάντα άνθρωπο, τον οποίο έβλεπε ως στόχο και σκοπό της αποστολής του.
  Εκφράζουμε την ευχή και την ελπίδα, το έργο του, η προσωπικότητα και η προσφορά του να μελετηθούν , να αναγνωρισθούν και να προβληθούν από ερευνητές και ιστορικούς .
  Ας είναι αιωνία η μνήμη του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, αληθινού Ορθόδοξου Ιεράρχη και αληθινού Έλληνος