ΜΝΗΜΗ ΟΔΥΣΣΕΩΣ ΤΟΣΚΑ 05.03.2015

 
Ο Οδυσσέας Τόσκας γεννήθηκε στο Καβαλλάρι Ζαγορίου το 1937. Απεβίωσε στη Θεσσαλονίκη στις 5 Μαρτίου 2015. Την επομένη έγινε η νεκρώσιμος ακολουθία και η ταφή του στα Κοιμητήρια Αναστάσεως του Κυρίου στη Θεσσαλονίκη. Το νεκρό αποχαιρέτησαν : ο μεγαλύτερος αδελφός του Γιώργος Τόσκας που ήλθε από τα Γιάννενα, ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης κ .Βαλεργάκης, ο πρόεδρος της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης κ. Βασίλης Καυκιάς, ο συμμαθητής του στη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων κ . Κωνσταντίνος Μπέλλος, ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Καβαλλαρίου κ. Δημήτριος Θάνος ,ο οποίος έφερε χώμα από το χωριό του ,που αγαπούσε ιδιαίτερα, να μπει στο μνήμα του, να τον συντροφεύει όπως είπε.
«Εγώ για το χατήρι σου τρεις βάρδιες είχα βάλει .Είχα τον ήλιο στα βουνά και τον αϊτό στους κάμπους και το βοριά το δροσερό τον είχα στα καράβια. Μα ο ήλιος εβασίλεψε και ο αϊτός αποκοιμήθη και το βοριά το δροσερό τον πήραν τα καράβια .Κι έτσι του δόθηκε καιρός του Χάρου και σε πήρε. »
Οδυσσέα , αγαπημένε μου φίλε και συμμαθητή στα γυμνασιακά μας χρόνια στη γεραρά Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων , απρόσμενα σε πήρε ο Χάρος και παγώσαμε όλοι , συγγενείς και φίλοι στη θλιβερή είδηση.
Ακόμη ηχούν στα αφτιά μου τα λόγια που μου είπες ,σε τηλεφωνική επικοινωνία, την περασμένη εβδομάδα: «Κώστα, δεν είμαι καλά. Να ξέρεις όμως κάτι, δεν τον φοβάμαι το θάνατο», λόγια συγκλονιστικά!
Ήσουν αγαπημένε φίλε μου ,γενναίος στη ζωή ,γενναίος και στο θάνατο. Πάλεψες μαζί του αρκετά στα μαρμαρένια αλώνια .Έφυγες όμως όρθιος στις επάλξεις. Γενναίος και στην πάλη της ζωής από τα μικρά σου χρόνια. Μαζί πορευτήκαμε σε ειδικά ιδρύματα προστασίας παιδιών στην ταραγμένη εκείνη εποχή του 1947-1949.
Εσύ δεν πέρασες από τον οίκο του κόσμου τούτου δόλιος υπηρέτης ,το τάλαντο που πήρες το αξιοποίησες .Πρώτος στις γυμνασιακές σου σπουδές και τις πανεπιστημιακές ,αρχηγός στις παραγωγικές Σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων. Άριστος δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω αλλά πάνω απ΄ όλα άριστος οικογενειάρχης . Μεγάλωσες και αποκατέστησες με περισσή αγάπη κα φροντίδα ,άξιο μέλος της κοινωνίας ,τα δύο παιδιά σου ,τον Αστέριο και την Ιωάννα ,που ήταν η περηφάνεια και το καμάρι σου ,που βρίσκονται κοντά σου για το στερνό χαίρε μαζί με τον αγαπημένο σου αδελφό Γιώργο και τη Ρένα ,την άξια συνεργάτιδα του γραφείου σου και όλους τους συγγενείς και φίλους . Θρηνεί και το Καβαλλάρι το αγαπημένο σου χωριό ,που του αφιέρωσες το τελευταίο σου βιβλίο. Ήταν το χωριό σου η Ιθάκη σου που πρόσμενε τον Οδυσσέα να γυρίσει κοντά του.
Εκεί στο όμορφο χωριό σου ,αποτίοντας φόρο τιμής στους γονείς σου Ιωάννη και Ευφροσύνη , έκτισες ναϊδριο Αγίου Ιωάννου και οσίας Ευφροσύνης. Τώρα εκεί επάνω «στην πόρτα την ολόχρυση της παντοδυναμίας » θα βρεις να σε προσμένουν οι λατρευτοί σου γονείς και τα αγαπημένα σου αδέλφια .
Το κενό που αφήνεις ,αγαπημένε μας Οδυσσέα, είναι δυσαναπλήρωτο. Αισθανόσουν θλίψη για την υποβάθμιση των εθνικών, θρησκευτικών, ηθικών και πνευματικών αξιών που αγωνίστηκες για τις αξίες αυτές σε όλη σου τη ζωή με σθένος από το δικό σου μετερίζι .Εμείς σου υποσχόμαστε να βαδίσουμε στα χνάρια σου. Ήσουν περήφανος και για τη Σουλιώτικη καταγωγή σου .Πρόγονος σου ο καπετάν Τόσκας από τη Σουλιώτικη φάρα των Τοσκαίων που αγωνίστηκαν ενάντια στους Τούρκους. Τώρα φεύγεις από κοντά μας για το αιώνιο ταξίδι. Όλοι εμείς που περιστοιχίζουμε το φέρετρο σου προσευχόμαστε στον πανάγαθο Θεό να εντάξει την ψυχή σου «μετά δικαίων» και να σε αξιώσει της επουρανίου βασιλείας Του.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της μακεδονικής γης που θα σε σκεπάσει.
Θα ζεις πάντα στη σκέψη και την καρδιά μας.
Αιωνία σου η μνήμη. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΕΛΛΟΣ
« Αγαπημένε μας συγχωριανέ Οδυσσέα
Ο αιφνίδιος θάνατος σου βύθισε σε βαρύ πένθος το χωριό μας. Ο εξουσιαστής της ζωής και του θανάτου έκρινε την αναχώρησίν σου από τα εγκόσμια τώρα, γιατί η κρίσις του είναι αλάνθαστη. Το κενό που αφήνεις για τη γενέτειρα σου όμως δεν αποτελεί πραγματικότητα , γιατί η αγάπη δεν πεθαίνει ,κι αυτή σου την αγάπη για το τόπο που σ’ ανέθρεψε τη θεμελίωσες γερά. Μας στήριζες τις προσπάθειες του συλλόγου ,μας νοιαζόσουν πατρικά και το ενδιαφέρον σου ταξίδευε τη σκέψη σου πολύ συχνά κοντά μας. Εξόχως όμως μας άφησες ένα μνημειωδώς έργο. Την εκτενή ιστορία του χωριού μας του αρχαιότερου όπως μας υπογράμμιζες του Ζαγορίου, έργο που θα αποτελέσει στοιχείο βιβλιογραφίας για όσους ενδιαφερόμενους. Ως εκπρόσωπος του συλλόγου μας και εκφραστής όλων, σου μεταφέρω τις θερμότερες ευχές τους για το μακρινό σου ταξίδι και τα συλλυπητήρια στους οικείους σου ,στο πρόσωπο των οποίων θα συνεχίσουμε να ενατενίζουμε την αδιάλειπτη παρουσία σου. Εκμαιεύοντας τις επιθυμίες της καρδιάς σου και για το τι θα’ θελες να σου στείλουν οι χωριανοί σου ,θεώρησα σκόπιμο να σου φέρω μια χούφτα χώμα απ’ τη γη που σε γέννησε και ένα κλωνάρι απ’ τον έλατο ,στον ίσκιο του οποίου αναπαυόσουν ,για να έχεις προσκέφαλο το χώμα του σπιτιού σου και για να αισθάνεσαι το χώμα της καθαγιασμένης πόλης που θα σε σκεπάσει ελαφρύτερο και για να σε έχουμε κρατημένο πάντα κοντά μας. Ο σύλλογος για την ψυχή σου αντί άλλης δαπάνης θα τελέσει σαρανταλείτουργο και στο ναύδριο του ησυχαστηρίου σου θα τελεί καθ’ έτος το μνημόσυνο σου.
Αιωνία σου η μνήμη πολυαγαπημένε μας συγχωριανέ και γείτονα Οδυσσέα.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΘΑΝΟΣ
Πρόεδρος Συλλόγου Καβαλλαρίου

ΜΝΗΜΗ ΟΔΥΣΣΕΩΣ Ι.ΤΟΣΚΑ
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης, ως εκπρόσωπος της Ηπειρωτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης με βαθιά θλίψη απευθύνει τον ύστατο χαιρετισμό στον αλησμόνητο Οδυσσέα Τόσκα εν ενεργεία μέλος της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης , μέχρι την ύστατη ώρα και μεγάλο δωρητή .
Αποχαιρετά τον φλογερό πατριώτη που αγάπησε υπηρέτησε και προώθησε την ηπειρωτική ιδέα, τον ευπατρίδη διανοούμενο που σφράγισε με την πίστη του στα εθνικά ιδεώδη τη σύγχρονη ιστορία της Μακεδονίας .
Εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στα παιδιά ,τα εγγόνια και τους λοιπούς συγγενείς καθώς και στους συνεργάτες και συναγωνιστές του.
Ο συμπατριώτης μας Οδυσσεύς Τόσκας από το Καβαλλάρι Ζαγορίου με απώτερη καταγωγή από το απροσκύνητο Σούλι , πολυσχιδής προσωπικότητα , ενεργό μέλος της κοινωνίας των πολιτών της Θεσσαλονίκης , πάντα ευγενής ,με καλοπροαίρετη κριτική που συμβάλει στην πρόοδο και την καλύτερη εξέλιξη των καταστάσεων, εγκαταλείποντας τον φυσικό του βίο, εισήλθε στο πάνθεον των μεγάλων ανδρών της λεβεντογέννας Ηπείρου , γιατί με το έργο του προσέφερε και στην επιστήμη και στην ιδέα του Ηπειρωτισμού , δικαίωσε την ρήση η Εύανδρος Ήπειρος και άφησε πίσω του παρακαταθήκη στις επερχόμενες γενεές την αγωνιστικότητα του, την αισιοδοξία του, την δημιουργικότητα του, τη σταθερότητα στις ιδέες του.
Άμισθος νομικός σύμβουλος της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης , την υπερασπίστηκε τόσο στο θέμα του εργατικού ατυχήματος στο υπό αποπεράτωση πνευματικό κέντρο της όσο και στο μεγάλης ηθικής αξίας θέμα της προάσπισης της μνήμης του ιδρυτή της ΗΕΘ Περικλέους Βιζουκίδου το 2011 όταν δέχθηκε άνανδρη μετά θάνατον επίθεση .
Ο Οδυσσέας Τόσκας άφησε ανεξίτηλη την υπογραφή του στις δικαστικές αίθουσες και έχοντας τον υψηλότερο τίτλο του Δικηγόρου Παρ’ Αρείω Πάγω  ήταν ο μέντορας πολλών λειτουργών της Δικαιοσύνης .
Αισθανόμαστε γαλήνη, γιατί αναχώρησε για την γειτονιά των Αγγέλων , με την αγάπη και την φροντίδα των δικών του ανθρώπων. Έφυγε από την αγκαλιά τους για να πάει να συναντήσει τους αγαπημένους του που επί σειρά ετών τίμησε την μνήμη τους. Φεύγοντας μάς άφησε αυτή την πίκρα που νοιώθουμε κάθε φορά που αναχωρεί για την γειτονιά των Αγγέλων ένας ακόμα ευπατρίδης Ηπειρώτης από την γενιά των Ηπειρωτών που είχαν ταυτίσει την ύπαρξη τους με την Ήπειρο. Και αισθανόμαστε την ευθύνη της συνέχισης του τρόπου σκέψης και πορείας ζωής με ηπειρωτικό πνεύμα στην μεγαλούπολη.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης στην έκτακτη συνεδρίαση της Πέμπτης 5 Μαρτίου 2015, αποφάσισε :
Να εκφράσει τα συλλυπητήρια του προς τους οικείους
Να παρακολουθήσει την εξόδιο ακολουθία
Να εκφωνηθεί αποχαιρετιστήριος λόγος από τον Πρόεδρο κ. Βασίλη Καυκιά
Να μνημονευθεί για την προσφορά του , στο ετήσιο μνημόσυνο των Ηπειρωτών που τελεί η Ηπειρωτική Εστία στις αρχές Οκτωβρίου.
Να δημοσιευθεί το παρόν στον Ηπειρωτικό Τύπο.
Οι Ηπειρώτες και οι Ηπειρώτισσες της Θεσσαλονίκης δέονται του Υψίστου την ψυχή του μεταστάντος να κατατάξει μεταξύ των Δικαίων και στους οικείους του να χαρίζει υγεία και μακροημέρευση.
Αιωνία η μνήμη.