ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΥΜΑΘ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ
(17-02-2013)
Κύριε Πρόεδρε της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης,
Αξιότιμα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης,
Υψηλοί προσκεκλημένοι,
Κυρίες και κύριοι,
αποτελεί ξεχωριστή τιμή για εμένα η πρόσκληση να βρίσκομαι σήμερα ανάμεσά σας, ως ο κεντρικός ομιλητής μιας τόσο σημαντικής εκδήλωσης, όπως είναι η επέτειος της συμπλήρωσης ενός αιώνα από την απελευθέρωση των Ιωαννίνων και της ευρύτερης περιοχής της Ηπείρου από τον Τουρκικό ζυγό.
Ειλικρινά, σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την τιμή που μου κάνατε.
Δεν σας κρύβω πως η συγκίνηση είναι ιδιαίτερα μεγάλη, διότι έλκω την καταγωγή μου από τη Μανδρίτσα. Μια Ελληνική Κωμόπολη της Βόρειας Θράκης, σημερινή νότια Βουλγαρία, οι ιδρυτές της οποίας εγκαταστάθηκαν εκεί πριν την άλωση της Κωνσταντινούπολης, προερχόμενοι από την περιοχή της Ηπείρου.
Σήμερα, λοιπόν, βρίσκομαι ανάμεσα σε αδέλφια μου Ηπειρώτες.
Φίλες και φίλοι,
επιτρέψτε μου την οικειότητα αλλά έτσι σας νοιώθω, φέτος συμπληρώνεται ένας αιώνας από τότε που σύσσωμος ο Ελληνισμός, με:
-τόλμη,
-αυτοθυσία,
-υπερηφάνεια
-και αυτοπεποίθηση,
έγραψε με χρυσά γράμματα στη σύγχρονη ιστορία μας, το έπος των Βαλκανικών Πολέμων.
Ο απαράμιλλος ηρωισμός των προγόνων μας,
-η άδολη αγάπη τους για την πατρίδα,
-και η συναίσθηση του τι σημαίνει να είναι κανείς Έλληνας,
είχε ως αποτέλεσμα το Έθνος μας να πετύχει την απελευθέρωση των αλύτρωτων τότε εδαφών:
-της Μακεδονίας,
-των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου
-και φυσικά της Ηπείρου.
Ήταν 21η Φεβρουαρίου 1913 όταν ακούστηκε η φράση: «Τα πήραμε τα Γιάννινα» και η πόλη του ελεύθερου πνεύματος ανέπνευσε και πάλι αέρα ελευθερίας.
Σύμφωνα με τους ιστορικούς αναλυτές η επίθεση του ελληνικού στρατού κατά των δυνάμεων του Εσσάτ Πασά, πραγματοποιήθηκε σε δυο χρονικές περιόδους.
Στις 18 Φεβρουαρίου 1912 έγιναν όλες οι απαραίτητες προετοιμασίες, ώστε τα ξημερώματα της 19ης Φεβρουαρίου οι φάλαγγες της αριστερής πτέρυγας του Ελληνικού Στρατού στις θέσεις:
-Βοδίβιτσα,
-Άγιος Νικόλαος
-και Σαδοβίτσα,
να είναι έτοιμες ώστε να στραφούν προς Ανατολάς.
Κατά τη δεύτερη φάση, έγινε η επίθεση με κατεύθυνση προς το δυτικό μέτωπο της περιοχής των Ιωαννίνων.
«Οι Έλληνες καταδίωξαν τον τουρκικό στρατό», γράφουν οι ιστορικοί, «κατά πόδας», με αποτέλεσμα ο Εσσάς Πασάς, μπροστά στο φάσμα της διαγραφόμενης πανωλεθρίας, να ζητήσει τη μεσολάβηση του Μητροπολίτη Ιωαννίνων, προκειμένου να επιτευχθεί η άνευ όρων παράδοση της πόλης.
Το πρωί της 21ης Φεβρουαρίου χάραζε ελευθερία όταν το ελληνικό ιππικό μπήκε θριαμβευτικά στα Γιάννενα.
Ακολούθησε η υπογραφή του πρωτοκόλλου παράδοσης της πόλης στους Έλληνες, ενώ το πρωί επόμενης ημέρας πραγματοποιήθηκε η επίσημη πανηγυρική είσοδος του διαδόχου Κωνσταντίνου στην «καρδιά» της Ηπείρου.
Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων θεωρήθηκε δικαιολογημένα, μια από τις σημαντικότερες επιτυχίες του Ελληνικού Στρατού στους Βαλκανικούς Πολέμους.
Τα Γιάννενα ήταν και είναι μια πόλη:
-ιστορική,
-αγαπημένη,
-μια πόλη τιμημένη,
-για την οποία αξίζει να θυσιάζεται κανείς
-και η οποία γέννησε ανθρώπους με δύναμη ψυχής.
Όπως διάβασα σε ένα ποίημα που έγραψαν οι μαθήτριες του ολοήμερου τμήματος του Δημοτικού Σχολείου Σταυρακίου για τα 100 χρόνια ελευθερίας των Ιωαννίνων: «Το όνομά σου Γιάννενά μου, ταυτίζεται με την αγάπη και την ειρήνη, με το φιλότιμο, την αρχοντιά και τη φιλοξενία».
Η σημερινή εκδήλωση είναι ημέρα τιμής και μνήμης.
Τιμούμε όσους θυσιάστηκαν αγωνιζόμενοι για την ελευθερία και θυμόμαστε το ιστορικό χρέος που έχουμε όλοι μας να ανταποκρινόμαστε, κάθε στιγμή, στην υψηλή παρακαταθήκη των αγώνων του Έθνους μας για:
-ελευθερία,
-δημοκρατία
-και εθνική προκοπή.
Η θυσία όσων έχυσαν το αίμα τους στα άγια χώματα της Μακεδονίας και της Ηπείρου μας δείχνει το δρόμο.
Είναι το λαμπρό παράδειγμα της ενότητας των Ελλήνων στα μεγάλα και στα σπουδαία.
Σε εκείνους τους ήρωες είμαστε πραγματικά ευγνώμονες, γιατί χάρη στη δική τους ανιδιοτελή προσφορά στην πατρίδα, σήμερα μπορούμε να ζούμε ελεύθεροι.
Και να θυμάστε πως ό,τι γράφεται με αίμα δεν σβήνει ποτέ, δεν το ξεφτίζει ο χρόνος.
Κυρίες και κύριοι,
περίπου 500 χρόνια σκλαβιάς μας γεμίζουν μνήμες.
Εκατό χρόνια ελευθερίας, όμως, μας γεμίζουν ευθύνες.
Ως λαός πολεμήσαμε και πληρώσαμε βαρύ φόρο αίματος για να διαφυλάξουμε τα αγαθά:
-της ειρήνης,
-της ελευθερίας,
-του αλληλοσεβασμού.
Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει καλύτερα την αξία τους από εμάς τους Έλληνες.
Για αυτό και είναι επιτακτικό καθήκον να αφήσουμε στην άκρη τα λίγα που μας χωρίζουν και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, ώστε να κάνουμε πράξη όσα οραματιζόμαστε για τούτον τον τόπο.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται και διδάσκει.
Αν εμείς δεν αφουγκραζόμαστε τα διδάγματά της αυτό δεν οφείλεται ούτε σε εκείνη, ούτε και στη κακή της διδασκαλία. Η δική μας μαθητεία φταίει.
Όπως άλλωστε έλεγε και ο Ιπποκράτης:
«Την ιστορία μελέτα παιδί μου. Γιατί έτσι όχι μόνο τον εαυτό σου και τη ζωή σου θα κάμεις ένδοξη και χρήσιμη ανθρώπινη κοινωνία, αλλά και το μυαλό σου οξυδερκέστερο και διαυγέστερο».
Δεν θα σας κουράσω άλλο, είπα ήδη πολλά.
Για αυτό και θα κλείσω την τοποθέτησή μου, κάνοντας ειδική αναφορά στο:
-πολύπλευρο,
-εθνικό
-και κοινωνικό έργο που η Ηπειρωτική Εστία Θεσσαλονίκης παράγει αδιάκοπα για δεκαετίες.
Κύριε Πρόεδρε της Ηπειρωτικής Εστίας,
αγαπητά μέλη του Δ.Σ. της Ηπειρωτικής Εστίας, αποτελείτε διακριτό παράδειγμα:
-εθελοντικής προσφοράς
-και πατριωτισμού.
Ιδιαίτερα στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, κάνετε τους Ηπειρώτες της Μακεδονίας πραγματικά υπερήφανους.
Παράλληλα, όμως, θυμίζετε σε όλους εμάς πως:
-η καταγωγή,
-οι ρίζες,
-τα ιδανικά μας,
-όλα αυτά που μας αποτελούν την ταυτότητά μας,
είναι τα δομικά στοιχεία που κράτησαν όρθιο τον Ελληνισμό, επιτρέποντας του:
-να προχωρήσει
και να μεγαλουργήσει.
Σας ευχαριστούμε που τιμάτε το ένδοξο παρελθόν.
Σας ευχαριστούμε που διαφυλάττετε την κληρονομιά μας, μα πάνω από όλα σας ευχαριστούμε πως παραδειγματίζετε τις νεότερες γενιές των Ελλήνων και τους διδάσκετε τι σημαίνει αγάπη για την πατρίδα.
Σας ευχαριστώ.
