ΜΗΤΑΦΙΔΗΣ-ΑΝΘΙΜΟΣ-ΒΙΖΟΥΚΙΔΗΣ-ΧΡΗΣΤΟΥ-ΜΕΡΤΖΟΣ...

Από το  left.gr 26.11.2017

Ο κ.  Μηταφίδης ρωτήθηκε κατά πόσο υφίσταται σχετική «παράδοση» στο ΑΠΘ, δοθέντος ότι μεταξύ άλλων «προσωπικοτήτων» του αυτού ιδεολογικού στίγματος, κατά το παρελθόν (το 1960, συγκεκριμένα), αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτορας και ο κατοχικός πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος, υμνητής της πολεμικής ικανότητας των ναζί.

«Υπάρχει όντως μια παράδοση. Ας μην ξεχνάμε ότι η πρόταση προήλθε από τον γιο του τέως υπουργού Παιδείας της χούντας και πρύτανη, Παναγιώτη Χρήστου», σημείωσε ο βουλευτής, ο οποίος στη συνέχεια υπενθύμισε επεισόδιο που προκάλεσε το ίδιο πρόσωπο εναντίον του Κλέαρχου Τσαουσίδη, δημοσιογράφου και γνωστού για την αντιχουντική του δράση, για έναν λόγο άκρως… χαρακτηριστικό: Επειδή στην αρμόδια για τις ονομασίες των οδών Επιτροπή του Δήμου Θεσσαλονίκης τέθηκε το ζήτημα ότι δεν ήταν ανεκτό να υπάρχει δρόμος με το όνομα του «Φον» Βιζουκίδη, διαβόητου φιλο-ναζί  δοσίλογου.

«Να υπενθυμίσω», συνέχισε ο κ. Μηταφίδης, «ότι ως πρύτανης του Πανεπιστημίου ο ‘Φον’ Βιζουκίδης έκανε τα πάντα για την εκδίωξη κάθε προοδευτικού καθηγητή». Επεσήμανε ακόμη ότι ο «Φον» Βιζουκίδης αρνήθηκε την επιστροφή του μεταρρυθμιστή παιδαγωγού Αλέξανδρου Δελμούζου, «που δεν ήταν κομμουνιστής», στην έδρα του, από την οποία είχε αναγκαστεί να παραιτηθεί όταν επιβλήθηκε η δικτατορία του Μεταξά.


«Ο Άνθιμος δήλωνε νοσταλγός της χούντας το 2010»  

«Έχουμε, βλέπετε, κατάλοιπα ονομάτων που δόθηκαν σε δρόμους της πόλης από τη χούντα» σχολίασε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος παρατήρησε:

«Δεν αντέδρασαν μόνο πανεπιστημιακοί στην αναγόρευση του Άνθιμου σε επίτιμο διδάκτορα του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας. Δεν αντέδρασαν μόνον αριστεροί, δεν αντέδρασε μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ. Αντέδρασαν και άνθρωποι με αντιδικτατορική δράση και μνήμες από την περίοδο της χούντας (…). Κανείς δεν ξεχνά τι έλεγε ο Μητριοπολίτης Άνθιμος το 2010, απαντώντας σε κείμενο της εφημερίδας ‘Θεσσαλονίκη’. Δήλωνε θαυμαστής των ‘ισχυρών δραχμών’ του Μακαρέζου, νοσταλγός της εποχής κατά την οποία, όπως έλεγε ‘οι εκπαιδευτικοί έκαναν το καθήκον τους’. Στην περίοδο της χούντας, εννοούσε. Για να μην αναφερθούμε και τον – λίαν επιεικώς- χαρακτηριζόμενο ως αρνητικό ρόλο που διαδραμάτισε στην περίοδο του Μακεδονικού. Ενός ζητήματος που κακοφόρμισε, αν και θα μπορούσε να έχει λυθεί, εδώ και χρόνια».

Ρωτήθηκε ο κ. Μηταφίδης εάν εκτιμά ότι η πρόταση του συγκεκριμένου Τμήματος του ΑΠΘ και η αποδοχή της από τη Σύγκλητο αντανακλούν το ειδικό βάρος που έχουν στην πόλη εκκλησιαστικές και παραεκκλησιαστικές οργανώσεις. Απάντησε καταφατικά και πρόσθεσε:

Τα γονίδια της «Δεξιάς του Κυρίου» και η ματαίωση της παρασημοφόρησης Μέρτζου

«Η λεγόμενη Δεξιά του Κυρίου μεταξύ άλλων προσπαθεί να εμποδίσει την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας (…) Και, μεταφορικά μιλώντας, θα λέγαμε ότι είναι θέμα γονιδιακό η σύμφυσή της με τις δυνάμεις που επιχειρούν να νεκραναστήσουν την εθνικοφροσύνη (…). Είναι ασφαλώς και θέμα προνομιακής σχέσης της Εκκλησίας με το κράτος και οφείλω να πω ότι περιμένω από την κυβέρνησή μας περισσότερα βήματα. Για να αποκτήσουμε πράγματι κράτος των πολιτών».

     Ο βουλευτής ρωτήθηκε εάν πιστεύει ότι η αναβολή της αναγόρευσης του Άνθιμου σε διδάκτορα, ανεξαρτήτως του πώς αιτιολογήθηκε επισήμως, αντανακλά και την πίεση που νιώθουν οι «εμπνευστές» της από τις αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν.

«Ασφαλώς και μετρούν αντιδράσεις, άλλωστε έχουν γίνει βήματα στην πόλη», απάντησε. Ο κ. Μηταφίδης υπενθύμισε την ματαίωση της παρασημοφόρησης του Νίκου Μέρτζου, που – εκτός των άλλων- διετέλεσε αντιπρόεδρος της διαβόητης «Συμβουλευτικής Επιτροπής» του δικτάτορα Παπαδόπουλου.

Αντιδρούν, πάντως, οι δυνάμεις που επιθυμούν «να αναστηλώσουν τα ράκη της εθνικοφροσύνης», σχολίασε. Και ανέφερε ένα, ακόμη, παράδειγμα:

«Είδατε πώς αντέδρασαν στον φετινό, δεύτερο, εορτασμό της σωτήριας απελευθέρωσης της πόλης από τον ΕΛΑΣ. Πέρσι αιφνιδιάστηκαν, δεν το περίμεναν, αλλά εφέτος οργάνωσαν τις αντιδράσεις τους (…). Έχουμε ακόμη δρόμους με κατοχικούς δημάρχους, είναι πολλά που πρέπει να γίνουν. Πρόκειται για μια διαρκή μάχη. Τη δίνουμε με όλες μας τις δυνάμεις και – επαναλαμβάνω- έχουν γίνει ήδη βήματα. Συνεχίζουμε. Διότι η προάσπιση της ιστορικής αλήθειας είναι κρίσιμη υπόθεση».