Απογευματινή προσκυνηματική εκδρομή στο Ιερό Ησυχαστήριο Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου της Ιεράς Μητροπόλεως Λαγκαδά,


Απογευματινή προσκυνηματική εκδρομή
στο Ιερό Ησυχαστήριο Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου της Ιεράς Μητροπόλεως Λαγκαδά,
θα πραγματοποιήσει η ενορία μας την Πέμπτη 16 Μαρτίου.
Θα συγκεντρωθούμε στην είσοδο του Ιερού μας ναού στις 15:15 και θα αναχωρήσουμε στις 15:30 από την οδό Εθνικής Αμύνης


Στο Ιερό Ησυχαστήριο θα τελέσουμε την ακολουθία του αποδείπνου και θα έχουμε την ευκαιρία να προσκυνήσουμε την θαυμαστή και εφέστιο εικόνα της Παναγίας της «Κυρίας των Αγγέλων», τεμάχια του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου και αποτμήματα ιερών λείψανων που φυλάσσονται στην μονή (Ιωάννου Προδρόμου, Οσίου Αρσενίου του εν Πάρω, Αγίων Πέντε Μαρτύρων, Αποστόλου Φιλίππου (εκ των Δώδεκα), Αγίου Στεφάνου του Πρωτομάρτυρος,... Αγίου Λαζάρου φίλου του Χριστού, Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης, Αγίου Χαραλάμπους, Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, Αγίου Παντελεήμονος, Αγίας Παρασκευής, Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αγίου Γρηγορίου του θεολόγου)
Θα περιηγηθούμε στους χώρους του Ησυχαστηρίου και θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε λόγια πνευματικής ωφελείας από τους αδελφούς της μονής αλλά και να κεραστούμε στο αρχονταρίκι του Ησυχαστηρίου.
Θα επιστρέψουμε και πάλι στην Θεσσαλονίκη στις 20:00.
Τιμή συμμετοχής 5€
Εγγραφές – πληρωμές έως 15 Μαρτίου
Πληροφορίες εγγραφές στα 2310262329, 6977405895, και στον Ιερό Ναό Δείτε περισσότερα

Πληροφορίες για τον χώρο
Ι.Ν ΑΓ.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ & ΕΛΕΝΗΣ ΠΛ. ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΟΥ
Ανατολική Ορθόδοξη ΕκκλησίαΑρέσει σε 3.825
"Οσιομάρτυς Κύριλλος ο Θεσαλονικεύς († 6.7.1566) O Κύριλλος, το κοσμικό όνομα του οποίου ήταν Κυριακός, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το έτος 1544, κατά την περίοδο της βασιλείας του σουλτάνου Σουλεϊμάν. Ο πατέρας του ονομαζόταν Πέιος, καταγόταν από την επαρχία Πελαγονίας και διέμενε με την οικογένεια του στην περιοχή της ακροπόλεως της Θεσσαλονίκης. Σε ηλικία δέκα ετών ο Κυριακὸς έμεινε ορφανός, με αποτέλεσμα να αναλάβουν την κηδεμονία του δύο θειοι του, συγγενείς της μητέρας του, εκ των οποίων ο ένας ήταν μωαμεθανός. Τελικά ο μωαμεθανός θειος του ανέλαβε αποκλειστικά την κηδεμονία του και τον έστειλε σε κάποιον επίσης μωαμεθανό βυρσοδέψη για να μάθει κοντά του να εξασκεί αυτό το επάγγελμα. Ωστόσο ο Κυριακός, ακολουθώντας τις συμβουλές του άλλου θείου του, ὁ οποίος ήταν ευσεβής χριστιανός, αποφάσισε να εγκαταλείψει κρυφά το μωαμεθανό κηδεμόνα του και να ακολουθήσει κάποιους αγιορείτες μοναχούς, που κατά αγαθή συγκυρία βρίσκονταν εκείνη την εποχή στη Θεσσαλονίκη. Σε ηλικία 14 ετών ὁ Κυριακός έφθασε στο Άγιο Όρος και εκάρη μοναχός στη μονή Χελανδαρίου, λαμβάνοντας το μοναχικό όνομα Κύριλλος. Ο Κύριλλος ασκήτευσε επί οκτώ έτη σε κάποιο χελανδαρινὸ μετόχι και σε ηλικία 22 ετών ταξίδεψε μαζί με άλλους δύο χελανδαρινοὺς μοναχούς στη Θεσσαλονίκη, όπου συνάντησε το χριστιανό θειο του. Κατερχόμενος από την περιοχή της Ακροπόλεως προς το λιμάνι της Θεσσαλονίκης μαζί με τον εξάδελφό του -γιο του χριστιανού θείου του-, συνάντησε τυχαία το μωαμεθανό κηδεμόνα του, ο οποίος παρά την παρέλευση πολλών ετών, αναγνώρισε τον Κύριλλο. Φώναξε αμέσως και άλλους μουσουλμάνους για να συλλάβουν τον Κύριλλο με την κατηγορία ότι, ενώ πριν είχε ασπαστεί το μωαμεθανισμό, στη συνέχεια τον αρνήθηκε και εξόμωσε. Ο Κύριλλος οδηγήθηκε αμέσως στον Τούρκο δικαστή της Θεσσαλονίκης, ο οποίος επιχείρησε να τον πείσει να εγκαταλείψει τη χριστιανική πίστη και να ασπαστεί το μωαμεθανισμό. Όταν διαπίστωσε πως η προσπάθειά του δεν Επέφερε κανένα αποτέλεσμα, διέταξε να τον οδηγήσουν στη φυλακή σκοπεύοντας να εκφέρει την απόφαση του την επόμενη μέρα. Την άλλη ημέρα ο Κύριλλος οδηγήθηκε και πάλι στο δικαστή, ο οποίος προσπάθησε για δεύτερη φορά να τον μεταπείσει με υποσχέσεις ή με απειλές, αλλά όταν διαπίστωσε ότι η προσπάθειά του ήταν μάταιη, τον καταδίκασε σε θάνατο δια πυρός. Ο Κύριλλος οδηγήθηκε από το εξαγριωμένο πλήθος των φανατισμένων τούρκων και των δημίων του στον τόπο της καταδίκης του, στο παλαιό βυζαντινό Ιπποδρόμιο της πόλεως, κοντά στο ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, ο οποίος μνημονεύεται στο συναξάριο της Ακολουθίας του Οσιομάρτυρος Κυρίλλου για πρώτη φορά. Ο Τούρκος ύπαρχος επιχείρησε για τελευταία φορά, όπως συνηθιζόταν, να μεταπείσει τον Κύριλλο, προσφέροντάς του υλικές ανέσεις και απολαύσεις, αλλά ο Κύριλλος της αρνήθηκε, λέγοντας πως για αυτόν μοναδικός πλούτος ήταν ο Χριστός. Κατόπιν τούτων ο έπαρχος έδωσε εντολή στους δημίους να ρίψουν τον Κύριλλο στην πυρά, τόσο δε ήταν το μένος των δημίων και του πλήθους ώστε μέσα στον φούρνο του μαρτυρίου έριξαν και σκυλιά ζωντανά να καούν μαζί με τον Κύριλλο, η πυρά αποτέφρωσε το σώμα του Αγ. Κυρίλλου στις 6 Ιουλίου του 1566 ημέρα Πέμπτη. Μοναδική πηγή πού διασώζει το Μαρτύριο και την Ακολουθία του Οσιομάρτυρος Κυρίλλου είναι το αθωνικό χειρόγραφο 347 της μονής Διονυσίου. Πρόκειται για ένα κείμενο γραμμένο σε λόγια γλώσσα και κατά πάσα πιθανότητα αυτόγραφο έργο του ανωνύμου συντάκτη του Μαρτυρίου, χρονολογούμενο μεταξύ τού τέλους του 17ου και των αρχών του 18ου αιώνος. Αξιόλογη είναι η τελευταία πληροφορία που παρέχει το Συναξάριο του Οσιομάρτυρος Κυρίλλου: “᾿Επεὶ γὰρ ἤμελλε τῇ φλογὶ δαπανηθῆναι τὸ σύνολον, κυνῶν ὀστᾆ τεθνηκότων ἐγείραντες, ἔστι δὲ καὶ ους θνησιμαίους, τῇ πυρᾷ ἐναπέρριψαν ἔνθεν τοι τὸ μὲν τοῦ μάρτυρος σῶμα τῷ πυρὶ καταναλωθέν, ὡσεὶ σποδὸς ἐγένετο...”. Τη μαρτυρία αυτή επιβεβαίωσε η ανακάλυψη μίας πήλινης λάρνακας, η οποία περιείχε υπολείμματα οστών και υφάσματος αναμειγμένα με τέφρα, και βρέθηκε στα θεμέλια του παλαιού ναού του Αγίου Κωνσταντίνου το 1972, μετά την κατεδάφισή του για την ανέγερση του νέου ναού στη θέση του. Ο συνδυασμός του σημαντικού αυτού ευρήματος με τη μαρτυρία του Συναξαρίου, συγκλίνει καθοριστικά στην απόδοσή του στον Οσιομάρτυρα Κύριλλο το Θεσσαλονικέα. Στη μνήμη του Οσιομάρτυρος Κυρίλλου, που εορτάζεται στις 6 Ιουλίου, τιμάται το δεξιό παρεκκλήσιο που υπάρχει στη νότια πλευρά του ναού του Αγίου Κωνσταντίνου. Ἀπολυτίκιον 'Ηχος γ'. Θείας πίστεως. Θείον βλάστημα, Θεσσαλονίκης, ώφθης Κύριλλε Όσιομάρτυς, δια πυρός τον αγώνα τελέσας σου· όθεν εύρέσει των θείων λειψάνων σου, καθαγιάζεις τους πόθω τιμώντας σε. Αλλά πρέσβευε, Χριστώ τω Θεώ μακάριε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος."