Ο τυφλός αντικληρικαλισμός δεν ήταν πάντοτε ίδιον των προοδευτικών και φιλελεύθερων ανθρώπων. Υπήρχε μια γενικότερη κουλτούρα επαφής με τη θρησκεία που σήμερα λείπει. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, αυτό προδίδει ένα έλλειμμα. Σάλος ξέσπασε για τον 12χρονο που μονάζει (sic) στο Άγιον Όρος.
Ελάχιστοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι η Αθωνιάδα Σχολή είναι ένα εκκλησιαστικό γυμνάσιο και λύκειο που υπάγεται στο Υπουργείο Παιδείας. Και κάποιοι ζητούν να επέμβει ο εισαγγελέας για να πάρει το παιδί από το σχολείο! Θυμήθηκα τον αείμνηστο Κώστα Λαχά, έναν ευπατρίδη της ανανεωτικής αριστεράς, που λειτουργούσε την ξακουστή γκαλερί Κοχλίας στη Θεσσαλονίκη (μόλις πριν 1-2 μέρες ο Μιχάλης Τριανταφυλλίδης του έκανε αφιέρωμα στο ραδιόφωνο), που είχε οργανώσει στα '70 μια έκθεση ζωγραφικής του τότε καθηγητή καλλιτεχνικών της Σχολής, αγιορείτη, ο οποίος είχε αναπτύξει ένα προσωπικό ύφος βασισμένο εξ ίσου στη βυζαντινή τεχνοτροπία και στον σουρεαλισμό. Είχα δει τα έργα του και στην Αθωνιάδα και στον Κοχλία! Θυμήθηκα και τον πατέρα μου, που μπήκε εσωτερικός με το ράσο, 14 χρονών το 1930, στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Ακαδημία (επίσης εξατάξιο τότε γυμνάσιο), όταν ο παππούς μου ο Γιαννιώτης έμπορος κυρ-Ορέστης Καλόγηρος πτώχευσε. Η Ριζαρειος ήταν ο μονος τρόπος να συνεχίσει το σχολείο ο νεαρός έφηβος που αγαπούσε τα γράμματα πολύ. Έτσι μπόρεσε κατόπιν να σπουδάσει στο Αθήνησι με γιαννιώτικα κληροδοτήματα. Τον θυμάμαι να διηγείται τα πειράγματα του συμμαθητή του Γιώργου Οικονομίδη, ξακουστού κονφερασιέ στη δεκαετία του '60, με παροιμιώδες χιούμορ. Ναι ο Γιώργος Οικονομίδης (οι παλιότεροι ίσως θυμάστε τις ραδιοφωνικές του εκπομπές) ήταν παπαδάκι στη Ριζάρειο. Ευτυχώς, δεν είχε επέμβει ο εισαγγελέας!
Ελάχιστοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι η Αθωνιάδα Σχολή είναι ένα εκκλησιαστικό γυμνάσιο και λύκειο που υπάγεται στο Υπουργείο Παιδείας. Και κάποιοι ζητούν να επέμβει ο εισαγγελέας για να πάρει το παιδί από το σχολείο! Θυμήθηκα τον αείμνηστο Κώστα Λαχά, έναν ευπατρίδη της ανανεωτικής αριστεράς, που λειτουργούσε την ξακουστή γκαλερί Κοχλίας στη Θεσσαλονίκη (μόλις πριν 1-2 μέρες ο Μιχάλης Τριανταφυλλίδης του έκανε αφιέρωμα στο ραδιόφωνο), που είχε οργανώσει στα '70 μια έκθεση ζωγραφικής του τότε καθηγητή καλλιτεχνικών της Σχολής, αγιορείτη, ο οποίος είχε αναπτύξει ένα προσωπικό ύφος βασισμένο εξ ίσου στη βυζαντινή τεχνοτροπία και στον σουρεαλισμό. Είχα δει τα έργα του και στην Αθωνιάδα και στον Κοχλία! Θυμήθηκα και τον πατέρα μου, που μπήκε εσωτερικός με το ράσο, 14 χρονών το 1930, στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Ακαδημία (επίσης εξατάξιο τότε γυμνάσιο), όταν ο παππούς μου ο Γιαννιώτης έμπορος κυρ-Ορέστης Καλόγηρος πτώχευσε. Η Ριζαρειος ήταν ο μονος τρόπος να συνεχίσει το σχολείο ο νεαρός έφηβος που αγαπούσε τα γράμματα πολύ. Έτσι μπόρεσε κατόπιν να σπουδάσει στο Αθήνησι με γιαννιώτικα κληροδοτήματα. Τον θυμάμαι να διηγείται τα πειράγματα του συμμαθητή του Γιώργου Οικονομίδη, ξακουστού κονφερασιέ στη δεκαετία του '60, με παροιμιώδες χιούμορ. Ναι ο Γιώργος Οικονομίδης (οι παλιότεροι ίσως θυμάστε τις ραδιοφωνικές του εκπομπές) ήταν παπαδάκι στη Ριζάρειο. Ευτυχώς, δεν είχε επέμβει ο εισαγγελέας!
