Οι
αναμνήσεις μου από ένα μεγάλο Ηπειρώτη
 |
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΙΝΤΖΗΣ,ΚΩΣΤΑΣ ΦΡΟΝΤΖΟΣ,ΜΑΧΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,ΝΑΝΑ ΤΟΤΟΚΩΤΣΗ,
ΚΩΣΤΑΣ ΚΙΤΣΟΣ,.....,......,ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ
|
Πριν
από τέσσερα χρόνια ,η Νεολαία της
ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ Θεσσαλονίκης
,
πραγματοποίησε 8ημερο οδοιπορικό
προσκύνημα στην Ήπειρο.
Πρώτο
μέλημα της αποστολής ,πηγαίνοντας για
τα Γιάννενα, ήταν να επισκεφθεί την
Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών και να
συναντήσει τον ηπειρολάτρη Κώστα
Φρόντζο.
Η
χαρά του να υποδεχθεί την ηπειρωτική
νεολαία της Θεσσαλονίκης ,εκφράστηκε
με τη διάθεσή του να μας ξεναγήσει ο
ίδιος -παρ όλη την ηλικία των 80 χρόνων
του- στις αίθουσες διαλέξεων,προβολών,
συνεδρίων, στις
βιβλιοθήκες,την πινακοθήκη που ετοιμαζόταν
με εντατικό ρυθμό,και να μας παρουσιάσει
,με τον δικό του τρόπο το μεγαλείο της
Εταιρείας.
Όλες
αυτές οι σκηνές ξετυλίχθηκαν μπροστά
μου σαν κινηματογραφική ταινία ,την
ημέρα των Χριστουγέννων του 1986,όταν
διάβασα στα ψιλά της εφημερίδας,την
είδηση του θανάτου του.
Εκείνη
η συνάντησή μου με τον σεμνό, αθόρυβο, πνευματικό
εργάτη,μου έφερε τα μεγάλα μηνύματα
,μου δίδαξε την αγάπη ,την ευγένεια,την
διακριτικότητα,τον πνευματικό ήθος.
Στο
βάθος των φλογερών του ματιών διέκρινα
τις ηπειρωτικές καταβολές,οι οποίες
μορφολόγησαν τις διαστάσεις της
προσωπικότητας του.
Έτσι
είχα σκιτσάρει τον, αείμνηστο τώρα, Κώστα
Φρόντζο ,για τον οποίον έτρεφα σεβασμό,
εκτίμηση, θαυμασμό. Πάντα πιστό και στην
καταγωγή του και στην αποστολή του
πνευματικού ανθρώπου. Ήταν ένας από
τους σπάνιους εκείνους Ηπειρώτες που
κράτησαν με την λειτουργική ιδιότητα
της ηπειρωτικής ψυχής- το υψηλό φρόνημα-
την παράδοση που ξεχώρισε την πόλη των
Ιωαννίνων στη νεώτερη ιστορία. Γι΄ αυτό
και δέθηκε οργανικά μαζί της,ώστε να
φτάσει να γίνει και κάτι σαν μοίρα του.
Το
έργο που ύφανε επί τόσα χρόνια είναι
χρήσιμο και ζωντανό.Είναι αποτέλεσμα
της ευσυνειδησίας,του ακάματου πάθους
του συλλέκτη ,της φλογερής αγάπης για
τον τόπο του ,της έμφυτης αριστοκρατικότητας,της
σεμνότητας,του ήθους,του σεβασμού για
τις ξένες γνώμες και της διακριτικής
αβρότητας του ανθρώπου που στα 80 μεστά
και σεβάσμια χρόνια του έφυγε από κοντά
μας.
Η
αγωνία μου όμως τώρα παίρνει άλλες
διαστάσεις.
Θα
υπάρξουν άραγε πατριώτες με ηπειρωτική
συνείδηση,για να μπορέσει να μείνει
αθάνατο το έργο που αδιάκοπα τόσα χρόνια
ο Κώστας Φρόντζος επετέλεσε ή θα μείνει
στη μνήμη μας ως ο τελευταίος των
Ηπειρωτών ευεργετών ,που με την εθελοντική
προσφορά τους, δεν άφησαν να σβήσει η
ηπειρωτική ιδέα;
Με
την ελπίδα ότι η ηπειρωτοχριστιανική
πνευματική οντότητα του Κώστα Φρόντζου
θα τιμηθεί και θα λάβει τη θέση που της
αρμόζει στο πάνθεον των εθνικών ευεργετών
,εύχομαι το χώμα της γης που τόσο λάτρεψε
και τώρα τον δέχθηκε στα σπλάχνα της,να
είναι ελαφρό.
Θεσσαλονίκη
,Μάρτιος 1988
Νανά
Τοτοκώτση
μέλος
της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης
δημοσιεύθηκε
στον τόμο ΗΠΕΙΡΟΣ -
προς
τιμήν του ιδρυτή της Κωνσταντίνου
Φρόντζου
