31.1.2016 - ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ

31.1.2016 -ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ

ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ

Το Μνημείο Ολοκαυτώματος προς τιμή των 50.000 Ελλήνων Εβραίων της Θεσσαλονίκης που μαρτύρησαν στα Ναζιστικά στρατόπεδα του θανάτου, βρίσκεται στην Πλατεία Ελευθερίας και παριστάνει την επτάφωτο λυχνία και φλόγες με ένα πλέγμα ανθρώπινων σωμάτων.

Σ΄ αυτόν τον χώρο διοργανώνονται με ευθύνη της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας οι εκδηλώσεις της Ημέρας Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος.

Οι συναισθηματικοί δεσμοί Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης και Ισραηλιτικής Κοινότητας που είχαν αναπτυχθεί από την περίοδο της Κατοχής λόγω του Βιζουκίδη ανανεώθηκαν την τελευταία δεκαετία μέσω της Γενικής Γραμματέως της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης κας Αθηνάς Τοτοκώτση η οποία συμμετέχει στην Ασκαμπά ,την επιμνημόσυνη δέηση που αναπέμπει ο Ραβίνος της Κοινότητας υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των μαρτύρων του Ολοκαυτώματος.

Σήμερα Κυριακή 31.1.2016 , ο Υφυπουργός Εξωτερικών-Βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. Γιάννης Αμανατίδης εκπροσωπώντας την ελληνική Κυβέρνηση τόνισε στον χαιρετισμό του ότι η διατήρηση της μνήμης και η υπεράσπιση της αλήθειας είναι καθήκον όλων μας ώστε ποτέ ξανά η ανθρωπότητα να μη ζήσει τέτοιες θηριωδίες.

Η Αντιπεριφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας κα Βούλα Πατουλίδου μεταξύ άλλων τόνισε : ''Πρέπει να θυμόμαστε ή δεν πρέπει να θυμόμαστε; Έχει γραφτεί ότι η λήθη είναι υπέρτατη μορφή ευτυχίας. Για ποιον όμως; Αν η ιστορία είναι μια λευκή σελίδα, τότε γράφεται όπως κάποιος θέλει να τη δρομολογήσει και έτσι το θύμα πάρα πολύ εύκολα γίνεται υπαίτιος των δεινών που έχει ζήσει… Με πολύ μεγάλο σεβασμό στέκομαι απέναντι στον πόνο αυτών που δεν επέζησαν από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά και με πολύ μεγάλο σεβασμό στον πόνο αυτών που επέζησαν, γύρισαν και προσπαθούν να ζήσουν…''.

Χαιρετισμό επίσης απηύθυναν : η Εκπρόσωπος της Πρέσβεως του Ισραήλ, ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, ο Πρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος, ο Πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης .

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Μανούσος Μανουσάκης, Σκηνοθέτης.

Το παρών έδωσαν οι πολιτικές ,θρησκευτικές, στρατιωτικές αστυνομικές, προξενικές Αρχές της Θεσσαλονίκης πλήθος μελών της Ισραηλιτικής Κοινότητας και όπως χρόνο έτσι και φέτος τα παιδιά του εβραϊκού δημοτικού σχολείου που άφησαν λουλούδια στο μνημείο και η χορωδία που απέδωσε με σοβαρότητα ύμνους και τραγούδια επετειακά.

Στο περιθώριο της εκδήλωσης η ΓΓ της ΗΕΘ είχε την ευκαιρία να εκφράσει τις ευχαριστίες της τόσο προς τον Πρόεδρο της ΙΚΘ κ. Σαλτιέλ όσο και προς τον Διοικητή του Γ΄ ΣΣ Λεοντάρη λόγω της σταθερής υποστήριξης τους προς την ΗΕΘ. Επίσης μέσω του τ. Γ.Γ. της Ισραηλιτικής Κοινότητας κ. Ίνο Άντζελ έγινε η γνωριμία με τον πρόεδρο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Ιωαννίνων κ.Μωυσή Ελισάφ.

Επί προεδρίας του κ. Δαυίδ Σαλτιέλ και με Γενικό Διευθυντή τον κ. Σαμουήλ Ιωσαφάτ η Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης έχει σταθεί αρωγός της Ηπειρωτικής Εστίας στο θέμα της οδού και της στάσης Καθηγητού Περικλέους Βιζουκίδου αλλά και σε οικονομικό επίπεδο με ταμία τον κ. Πίνγχας Παρέντε , ο οποίος τιμά με την παρουσία του τις εκδηλώσεις της ΗΕΘ.

===========

Παρά την τραγική δοκιμασία του, ο Εβραϊσμός της Θεσσαλονίκης κατάφερε να ξαναγεννηθεί από την τέφρα του, προσφέροντας ένα απτό παράδειγμα ζωτικότητας και πνευματικής δύναμης. Μακάρι να τους μιμηθούμε στον αγώνα τους, γιατί Λαός χωρίς μνήμη είναι Λαός χωρίς μέλλον.

Από την ιστοσελίδα της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης http://www.jct.gr παραθέτω τα παρακάτω ιστορικά στοιχεία για

To Ολοκαύτωμα
Οι Γερμανοί μπαίνουν στη Θεσσαλονίκη στις 9.4.41. Λίγες μέρες αργότερα απαγορεύουν την είσοδο των Εβραίων σε καφενεία, ζαχαροπλαστεία κ.λ.π., επιτάσσουν το νοσοκομείο Χιρς και πολλά εβραϊκά σπίτια, φυλακίζουν τα μέλη του κοινοτικού Συμβουλίου, διατάζουν τους Εβραίους να παραδώσουν τα ραδιόφωνα τους και λεηλατούν τα γραφεία της Κοινότητας και τις πλουσιότερες εβραϊκές βιβλιοθήκες. Στις 11.7.1942 οι άνδρες Εβραίοι ηλικίας 18 - 45 ετών διατάζονται να παρουσιαστούν στην πλατεία Ελευθερίας. Εκεί αφού υφίστανται απερίγραπτα μαρτύρια καταγράφονται και οδηγούνται σε καταναγκαστικά έργα. Η Κοινότητα θα καταβάλει στους ναζί 2,5 δις. δρχ. για να τους απελευθερώσει. Στο τέλος του ίδιου χρόνου, οι ναζί κατάσχουν τις ανθούσες εβραϊκές επιχειρήσεις και καταστρέφουν το Ισραηλιτικό Νεκροταφείο.

Στις 6.2.43 φτάνει στη Θεσσαλονίκη μια 

επιτροπή των SD με επικεφαλής τους 

Ντήτερ Βισλιτσένι και Αλόις Μπρύνερ 

και βάζει σε κίνηση τον μηχανισμό για το 

οριστικό ξεκλήρισμα των Εβραίων, που 

υποχρεώνονται τώρα να φορούν το κίτρινο 

άστρο του Δαυίδ και να κατοικούν σε ορισμένες 

μόνο συνοικίες (γκέτο). Τους απαγορεύεται 

επίσης η χρήση τηλεφώνων και δημοσίων 

μεταφορικών μέσων. Οι ναζί κρύβοντας τις 

πραγματικές τους προθέσεις, ισχυρίζονται μέσω 

του Αρχιρραβίνου Κόρετς, τον οποίο διορίζουν 

και πρόεδρο, ότι αποβλέπουν στην 

αναδιοργάνωση της Κοινότητας σε μια 

αυτόνομη περιοχή της πόλης με δικό της 

Δήμαρχο και Επιμελητήριο. Σχηματίζουν ακόμα 

μια εβραϊκή πολιτοφυλακή και επιβάλλουν 

στους Εβραίους να συντάξουν αναλυτικές 

δηλώσεις των περιουσιακών τους στοιχείων. 

Στις 6 Μαρτίου 1943 απαγορεύεται η έξοδος των 

Εβραίων από τα γκέτο, ενώ στο συνοικισμό του 

Βαρώνου Χιρς στήνεται το σκηνικό για την 

τελευταία πράξη της τραγωδίας. Εκεί θα 

οδηγηθεί το ανθρώπινο κοπάδι έτοιμο να 

παραδοθεί στη σφαγή.

 

Στις 15 Μαρτίου 1943 αναχωρεί ο πρώτος συρμός με προορισμό τα στρατόπεδα του θανάτου Άουσβιτς και Μπιρκενάου. Διαδοχικές αποστολές που αναχωρούν η μια μετά την άλλη θα μεταφέρουν σε λίγες εβδομάδες τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης στοιβαγμένους σε βαγόνια που προορίζονταν για ζώα, στον τόπο της εξόντωσης. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να εξαρθεί η αυτοθυσία εκείνων των Χριστιανών αδελφών μας, που με κίνδυνο της ζωής τους πρόσφεραν φιλόστοργο άσυλο σε πολλούς Εβραίους. Στην πρωτοπορεία βρέθηκαν ο κλήρος, η εθνική αντίσταση και τα σώματα ασφαλείας. Αλλά και ολόκληρος ο ελληνικός λαός που συμπαραστάθηκε όπου και όπως μπορούσε, νιώθοντας από την πρώτη στιγμή φρίκη απέναντι στο έγκλημα, έστω και αν δεν το είχε συλλάβει σε όλη του την έκταση, όπως άλλωστε δεν το είχαν συλλάβει και τα θύματα.

Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τα έντονα 

διαβήματα του αειμνήστου Μητροπολίτη 

Θεσσαλονίκης Γενναδίου, για να 

ανακοπούν οι αποστολές.*

Και ακόμα δεν μπορούμε να ξεχάσουμε και θα 

τονίσουμε εδώ και το έγγραφο της 23. 3. 43, που 

συνυπέγραψαν μαζί με τον αείμνηστο 

αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό και 29 ακόμα 

πρόεδροι οργανώσεων. Από την Ακαδημία και 

τις Ανώτατες Σχολές μέχρι τα τεχνικά και 

επαγγελματικά επιμελητήρια. Το έγγραφο αυτό, 

συνταγμένο σε αυστηρό ύφος, αναφέρεται στην 

ακατάλυτη αλήθεια των δεσμών που ταυτίζουν 

απολύτως τους Έλληνες Χριστιανούς 

Ορθόδοξους με τους Έλληνες Εβραίους υπό την 

κοινή και μόνη έννοια "Έλληνες". Και είναι 

αναμφισβήτητο, ότι σ' ολόκληρη την κατεχόμενη

Ευρώπη δεν αποτολμήθηκε κάποια παρόμοια 

ενέργεια.

 Από τους 46.091 Θεσσαλονικείς Εβραίους που 

μεταφέρθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, 

επέστρεψαν μόνο 1950, δηλ. ένα ποσοστό 4% 

περίπου.

----------------------------------------------------------

* διαβάστε στο βιβλίο των ΜΟΛΧΟ - ΝΕΧΑΜΑ ''ΙΝ ΜΕΜΟΡΙΑΜ'', ευγενική δωρεά της ΙΚΘ προς την Βιζουκίδειο Βιβλιοθήκη της ΗΕΘ , στο κεφάλαιο ''Διαβήματα για να ανακοπούν οι αποστολές'' την προσπάθεια και του Καθηγητού Βιζουκίδη να σωθούν οι Εβραίοι από την εξορία το 1943.

31.1.2016 Ημέρα μνήμης θυμάτων Ολοκαυτώματος. κ.Δαυίδ Σαλτιέλ Πρόεδρος Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, κα Νανά-Αθηνά Τοτοκώτση Γενική Γραμματέας Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης, Αντιστράτηγος Ηλίας Λεοντάρης Διοικητής Γ΄Σώματος Στρατού NRDC. Δύο ηγήτορες οι οποίοι στήριξαν την Ηπειρωτική Εστία Θεσσαλονίκης και εμένα προσωπικώς.