Σάββατο
23 Ιανουαρίου 2016 μετά την Θεία Λειτουργία
στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου το
χριστεπώνυμο πλήρωμα της Αγιοτόκου
Θεσσαλονίκης συμπροσευχήθηκε υπέρ
αναπαύσεως της ψυχής του αείμνηστου
συμπατριώτη μας Μέγα Πρωτοπρεσβύτερου
Δημητρίου Βακάρου με τη συμπλήρωση 40
ημερών από την Κοίμησή του.
Ο
π.Βακάρος είχε ευλογημένο θάνατο,για
τον ίδιο. Στο σπίτι του,με τα ράσα του ,
ανακοπή. Η βιολογική του οικογένεια και
όλοι οι υπόλοιποι που αποτελούμε μέλη
της πνευματικής οικογένειας τής οποίας
ήταν αρχηγός-πατέρας περισσότερο από
μισό αιώνα,συγκλονιστήκαμε.
Λόγω
του αιφνιδίου θανάτου η παρουσία του
π. Βακάρου , του παπά-Δημήτρη, είναι
ζωντανή , γιατί και η ψυχούλα του και το
πνεύμα του είναι δίπλα μας και μας κρατά
δυνατούς να αντέξουμε τον πόνο της
απώλειας.
Ο
Βακάρος ''έφυγε''
με τα χέρια του ''ζεστά''. Γιατί δεν τον
αφήσαμε μέχρι τη στιγμή που έκλεισε το
φέρετρο. Από τον μικρό εγγονό του μέχρι
... ποιόν να θυμηθώ ...όλη η πόλη πέρασε
και υπέβαλε τα σέβη της και ο Παναγιώτατος
Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης και Μητροπολίτες
και Ιερείς ,Διάκοι,Ψάλτες, Μοναχοί,
δώσαμε τον τελευταίο ασπασμό και τα
δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια δροσοσταλίδες
στον δρόμο του για τον Παράδεισο. Γιατί
ο Βακάρος είναι στον Παράδεισο. Εκεί
μαζί με τον Θεό τις εντολές του οποίου
υπηρέτησε μέχρι την τελευταία του πνοή.
Ο πνευματικός
του υιός π.Ιάκωβος Γενικός Αρχιερατικός
Επίτροπος της ΙΜΘ
-θέση στην οποία
είχε πολυετή θητεία ο μακαριστός Βακάρος-
και οι κυρίες και δεσποινίδες του Αγ.
Δημητρίου προσέφεραν με αγάπη τον καφέ
της συγχώρησης δίδοντας σε όλο τον κόσμο
κόλλυβα. Όσοι πρόλαβαν πήραν και το
τελευταίο βιβλίο που έγραψε ο π. Βακάρος.
Στην μνήμη του
κατέθεσα απευθείας στο ταμείο της
Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης ένα
συμβολικό ποσό , όσο ένα κερί , όσο ένα
λουλούδι, γιατί και ο Βακάρος άφησε
εντολή η Ηπειρωτική Εστία να κρατηθεί
ανοιχτή .
Αιωνία
η Μνήμη.
Νανά-
Αθηνά Μ.Τοτοκώτση
